"എന്റെ
വിദ്യാലയത്തില്‍ മുന്നൂറിലധികം
കുട്ടികള്‍ പഠിക്കുന്നു.
അവരെക്കുറിച്ച്
വിവരം ശേഖരിച്ചപ്പോള്‍
മനസിലായത് മുപ്പത് ശതമാനത്തോളം
കുട്ടികള്‍ മാത്രമേ സ്വയം
പഠനച്ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുന്നവരായിട്ടുളളൂ.
പതിനെട്ട്
ശതമാനത്തോളം പേര്‍ ആരുടെയെങ്കിലും
സമ്മര്‍ദമുണ്ടെങ്കില്‍
പഠിക്കും. മറ്റുളളവര്‍
പഠനതാല്പര്യം കുറഞ്ഞവരാണ്"
മനോജ്
മാഷ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
ആത്മവിശ്വാസം
ഇല്ല എന്നതാണ് പ്രധാനകാരണം.
ആന്തരീകവും
ബാഹ്യവുമായ പ്രചോദനം
ഉണ്ടാകുന്നില്ല. ഇതാണ്
പ്രധാന കാരണമായി തോന്നിടത്
ഇതു
പരിഹരിക്കാനാണ് ഞാന്‍
ശ്രമിച്ചത്.
ഏറ്റവും
ലളിതമായ ഒന്നില്‍ നിന്നും
തുടങ്ങാമെന്നു കരുതി
കൈയക്ഷരമാണ്
ഇടപെടല്‍ മേഖലയായി തെരരഞ്ഞെടുത്തത്
ചെയ്ത
പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിവയാണ്
- കുട്ടികളുടെ ആദ്യ നില രേഖപ്പെടുത്തി
- സ്വന്തം കൈയക്ഷരത്തിന് എന്തെങ്കിലും പരിമിതികള്‍ ഉണ്ടോ എന്നു പരിശോധിക്കാനവസരം നല്‍കി
- മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യബോധം സൃഷ്ടിച്ചു
- നല്ല കൈയക്ഷരമുളള വ്യക്തികളുടെ രചനകള്‍ പരിചയപ്പെടുത്തി ( പ്രദര്‍ശനം)
- വ്യത്യസ്ത മാതൃകകളില്‍ നിന്നും ഓരോരുത്തര്‍ക്കും സ്വീകാര്യമായവ തെരഞ്ഞെടുക്കല്‍ ( അക്ഷരെഴുതിയ വ്യത്യസ്ത രീതികളില്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്)
- എല്ലാവര്‍ക്കും എഴുത്തുസമാഗ്രികള്‍ ലഭ്യമാക്കല്‍( ഇരുനൂറ് പെന്‍സില്‍, രണ്ടായിരം എഫോര്‍ ഷീറ്റുകള്‍)
- എല്ലാ ദിവസവും ഉച്ചയ്ക് പരിശീലിക്കല്‍
- സ്വയം വിലയിരുത്തല്‍
- പ്രദര്‍ശനം
- മോട്ടിവേഷന്‍ ക്ലാസ് ( അഞ്ച്)
- പുരോഗതി രക്ഷിതാക്കളുമായി പങ്കിടല്‍
- അംഗീകാരം നല്‍കല്‍
- സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് വിതരണം
എല്ലാ
കുട്ടികള്‍ക്കും പുരോഗതി
ഉണ്ടായി. വിചാരിച്ചാല്‍
മെച്ചപ്പെടുത്താനാകുമെന്ന
തിരിച്ചറിവ് മറ്റ് വിഷയങ്ങളുടെ
പഠനത്തെയും സ്വാധീനിച്ചു.
മാജിക് പോലെയുളള
പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ഈ കുട്ടികളെ
പഠിപ്പിച്ചു. അവര്‍
അത് മറ്റു കുട്ടികള്‍ക്ക്
കാണിച്ചുകൊടുത്തു.
ആത്മവിശ്വാസം
വര്‍ധിപ്പിക്കാന്‍ അവയും
സഹായകായി. മോട്ടിവേഷന്‍
ക്ലാസുകളും ഗുണം ചെയ്തു.
കുട്ടികളുമായി
കൂടുതല്‍ അടുത്തിടപഴകുകയും
അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ മനസിലാക്കി
പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്തത്
അവരില്‍ നല്ല ഫലമുണ്ടാക്കി.
കുട്ടികളുടെ
ആത്മവിശ്വാസം പ്രധാനപ്പെട്ട
മന്നുപാധിയാണെന്ന് മനോജ്
പറയുന്നു. കണ്ടെത്തുന്ന
പ്രശ്നങ്ങളില്‍ ഗവേഷണാത്മകമായി
ഇടപെടണം. അതാണ്
അധ്യാപകര്‍ ചെയ്യേണ്ടത്
അത്തരം
ഇടപെടലുകളുടെ അനുഭവം
അധ്യാപകരുടെയും ആത്മവിശ്വാസം
വര്‍ധിപ്പിക്കും
No comments:
Post a Comment
പ്രതികരിച്ചതിനു നന്ദി