Pages

Monday, December 23, 2019

മേക്കൊഴൂരിലെ മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങളുടെ ഒരുമ


1
"മേക്കൊഴൂരിന്റെ മുറ്റത്തെ മുല്ലമലരുകളുടെ മണം മുകര്‍ന്നു വളരട്ടെ മേക്കൊഴൂരിന്റെ മക്കള്‍"
"നാട്ടിലെ വിദ്യാലയം നാട്ടുകാരുടെ വിദ്യാലയം നന്മവിദ്യാലയം നല്ല വിദ്യാലയം" ഈ മുദ്രാവാക്യമാണ് മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങള്‍ നാട്ടുകാരുടെ മുമ്പാകെ വെച്ചത്.അത് നാട് ഏറ്റെടുത്തു.
 2
മേക്കൊഴൂര്‍ ( മൈലപ്ര പഞ്ചായത്ത്, പത്തനംതിട്ട ജില്ല) പ്രദേശത്ത് മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങളാണുളളത്. എം ഡി എല്‍ പി എസ്, എസ് എന്‍ ഡി പി യു പി എസ്, മര്‍ത്തോമ ഹൈസ്കൂള്‍. എല്‍ പി യില്‍ നിന്നും ഹൈസ്കൂള്‍തലം വരെ കുട്ടികള്‍ ഈ വിദ്യാലയങ്ങളില്‍ പഠിച്ചുവന്നു. പത്തനംതിട്ട നഗരത്തിലെ അടക്കംകൊല്ലി വിദ്യാലയവാഹനങ്ങള്‍ ഗ്രാമങ്ങളെ ആക്രമിച്ചപ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ വണ്ടിപ്പള്ളിക്കൂടം തേടിപ്പോയി. ഫലമോ ഈ വിദ്യാലയങ്ങളില്‍ കുട്ടികള്‍ കുറഞ്ഞു. അതിന് മറ്റൊരു ആഭ്യന്തരപ്രവണതയും ആക്കം കൂട്ടി. ഹൈസ്കൂളിലെ നടത്തിപ്പ് കുത്തഴിഞ്ഞ രീതിയിലായി. കസേര ശ്രദ്ധിക്കാനുളള വ്യഗ്രതയില്‍ അക്കാദമിക തലം വിസ്മരിച്ചു. സ്കൂള്‍ മാനേജ്മെന്റ് പ്രതിസന്ധി മറികടക്കാന്‍ അയല്‍ പഞ്ചായത്തിലെ നേതാജി ഹൈസ്കൂളിലെ ഒരു അധ്യാപകനെ ഈ സ്കൂളിലെ പ്രഥമാധ്യാപകനാക്കാന്‍ നടപടി സ്വീകരിച്ചു. ഇരുവിദ്യാലയങ്ങളും തമ്മില്‍ ധാരണയായി. അങ്ങനെ രാജിവ്നായര്‍ ടി മര്‍ത്തോമ ഹൈസ്കൂളിലെ എച് എം ആയി. ഒരു മാസത്തിനുളളില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ചിട്ടപ്പെട്ടു. വിദ്യാലയം ക്രമേണ അക്കാദമിക വിശ്വാസ്യത വീണ്ടേടുത്തു.
നൂതനമായ പരിപാടികള്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടു. സന്നദ്ധതയുളള അധ്യാപകരുടെ ടീം ഒപ്പം . രക്ഷിതാക്കളും നാടും കൂടെ. പൊതുവിദ്യാഭ്യാസ സംരക്ഷണയജ്ഞം പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് ഊര്‍ജം പകര്‍ന്നു.

3.ഒരുമ

 എന്തുകൊണ്ട് ഒരു പ്രദേശത്തെ വിദ്യാലയങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിച്ചു കൂടാ? അങ്ങനെയാണ് മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങളിലെയും പ്രഥമാധ്യാപകരും പി ടി എയും സംയുക്തമായി യോഗം ചേര്‍ന്ന് പരിപാടികള്‍ ആസൂത്രണം ചെയ്തത്. നാട്ടിലെ എല്ലാ സംഘടനകളുടെയും യോഗമായിരുന്നു ആദ്യം നടന്നത്. നൂറിലേറെ സംഘടനകളുടെ പ്രാതിനിധ്യം ഉണ്ടായി. നാട്ടിലെ കുട്ടികള്‍ നാട്ടിലെ വിദ്യാലയത്തില്‍ പഠിക്കണം എന്ന ആശയതലത്തില്‍ ചര്‍ച്ചകള്‍ പുരോഗമിച്ചു. നാട് ആഗ്രഹിക്കുന്ന നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം നല്‍കാമെന്ന് വിദ്യാലയങ്ങളും. ഒരുമ എന്ന പേരില്‍ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളാരംഭിച്ചു. പ്രവേശനോത്സവം സംയുക്തമായി നടത്തി. പ്രചരണപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ സംയുക്തമാണ്. നോട്ടീസില്‍ മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങളുടെയും മികവുകള്‍, തെളിവുകള്‍...
ഒരേ ആശയം
ഒരേ ആദര്‍ശം
ഒരേ അഭിലാഷം
ഒരേ് ആടകള്‍
ഒരേ ആഘോഷങ്ങള്‍
ഒരേ വാഹനം
ഒന്നു മുതല്‍ പത്തുവരെ അഡ്മിഷന്‍ തുടരുന്നു എന്നാണ് മൂന്നു വിദ്യാലയങ്ങളും പറഞ്ഞത്. മൂന്നിടത്താണെങ്കിലും ഒരേ തണലില്‍.
ഇത്തരമൊരു ആശയം പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കിയ പ്രഥമാധ്യാപകരായ രാജീവ്നായര്‍ ( എം റ്റി എച്ച് എസ്) , ആശ എസ് പണിക്കര്‍ ( എസ് എന്‍ ഡി പി യു പി എസ്) മാത്യൂസ് കുര്യന്‍ (എം ഡി എല്‍ പി എസ്) പി ടി എ ഭാരവാഹികളായ കെ റ്റി മധു ( എം റ്റി എച്ച് എസ്), മഞ്ജു ഷിബു ( എസ് എന്‍ ഡി പി യു പി എസ്), ദീപരാജേഷ് (എം ഡി എല്‍ പി എസ്) എന്നിവരെ അഭിനന്ദിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല
ഈ വിദ്യാലയങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ നടത്തിയ ഇടപെടലിനെ കൂടുതല്‍ ശക്തമാക്കാനാകും, എങ്ങനെ?
  • മേക്കൊഴൂര്‍ സ്കൂള്‍ റിസോഴ്സ് ഗ്രൂപ്പു് ഏകോപനസമിതി രൂപീകരിക്കല്‍,
  • ഓരോ ടേമിലും ഈ അക്കാദമിക സമിതി കൂടി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ വിലയിരുത്തലും ആസൂത്രണം നടത്തലും
  • പൊതുവായ അക്കാദമിക വികസനപദ്ധതി തയ്യാറാക്കല്‍
  • സമൂഹപങ്കാളിത്തമുറപ്പാക്കാനുളള പൊതു പരിപാടികള്‍
  • സംയുക്ത പഠനോത്സവങ്ങള്‍
  • സംയുക്ത അക്കാദമിക ശില്പശാലകള്‍
  • ടാലന്റ് ലാബ് പോലെയുളള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മൂന്നു സ്ഥാപനങ്ങള്‍ക്കും ഗുണം ലഭിക്കുംവിധം ഒരു കുടക്കീഴില്‍ കൊണ്ടുവരല്‍
  • ഗവേഷണാത്മക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ആസൂത്രണം
അയല്‍പക്ക വിദ്യാലയം എന്ന മഹത്തായ സങ്കല്പം യാഥാര്‍ഥ്യമാക്കാനുളള ഒരു സാധ്യതയാണ് ഇവര്‍ പരിശോധിക്കുന്നത്.
ഗുണമേന്മയുളള വിദ്യാഭ്യാസം സ്വന്തം നാട്ടില്‍ ലഭ്യമാക്കുന്നതിനുളള ധീരമായ കൂട്ടായ്മ

4. ക്ലാസ് തിയേറ്റര്‍

ഞാന്‍ മേക്കൊഴൂര്‍ ഹൈസ്കൂളില്‍ പോയത് മറ്റൊരു കാര്യത്തിനാണ്. അതു കൂടി പറയാതെ ഈ കുറിപ്പ് അവസാനിപ്പിക്കുന്നത് ശരിയാകില്ല
ഈ ഹൈസ്കൂളില്‍ ക്ലാസ് തിയേറ്റര്‍ ഗ്രൂപ്പുകളുണ്ട്. എട്ട്, ഒമ്പത്, പത്ത് ക്ലാസുകളില്‍ രണ്ടു ഡിവിഷന്‍ വീതമാണ്. എല്ലാ ഡിവിഷനുകളിലും ക്ലാസ് തിയേറ്റര്‍ ഗ്രൂപ്പ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു. ഓരോ മാസവും ഏതെങ്കിലും വിഷയത്തിലെ ഉളളടക്കം തിയേറ്റര്‍ സങ്കേതം ഉപയോഗിച്ച് കുട്ടികള്‍ അവതരിപ്പിക്കും. എല്ലാ വിഷയങ്ങളെയും പരിഗണിക്കുന്നുമുണ്ട്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ എല്ലാ അധ്യാപകരുടെയും പങ്കാളിത്തവുമുണ്ട്.
ഈ സംരംഭത്തെക്കുറിച്ച് അറിയാനാണ് പോയത്. ക്ലാസ് തിയേറ്ററിന്റെ സാധ്യതകള്‍ വികസിപ്പിക്കാനുളള ചര്‍ച്ചയും സന്ദര്‍ശനവേളയില്‍ നടന്നു. എന്നോടൊപ്പം ഡോ വിജയമോഹനന്‍, ഡോ സുദര്‍ശനന്‍, ശ്രീ രാജേന്ദ്രന്‍ ( ഡയറ്റ് തിരുവല്ല) എന്നിവരുമുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ അധ്യാപകരും ക്രിസ്തുമസ് കാലത്തെ ആദ്യ അവധിദിനത്തില്‍ സ്കൂളിലുണ്ടായിരുന്നു. സജീവവും ഹൃദയംതുറന്നുളളതുമായ അക്കാദമിക ചര്‍ച്ചയായിരുന്നു അത്.
രാജിവ് സാറിനെയും ടീമിനെയും നേരത്തെ പരിചയപ്പെടാനാകാത്തതില്‍ അല്പം വിഷമവും തോന്നി.  
മടങ്ങുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒരു തുണിസഞ്ചി തന്ന് പാരിസ്ഥിതിക സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി ഈ നന്മ വിദ്യാലയം.

Wednesday, December 18, 2019

വിദ്യാപോഷിണി എയ്ഡഡ് യു പി സ്കൂളിന്റെ മാതൃക


സംസ്ഥാനത്തെ എയ്ഡഡ് വിദ്യാലയങ്ങള്‍ക്കാകെ മാതൃകയാണ് വിദ്യാപോഷിണി എ യു പി
സ്കൂള്‍
എന്താണ് അങ്ങനെ പറയാന്‍?
അക്കാദമികമായി മാതൃമല്ല സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധതയിലും മുന്നില്‍. ജനകീയം.
1.
തൊട്ടടുത്ത് ഒരു എല്‍ പി സ്കൂള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ട്. വാടകകെട്ടിടത്തിലായതിനാല്‍ സര്‍ക്കാരില്‍ നിന്നും ഭൗതികവികസനത്തിനുളള ഫണ്ട് ലഭിക്കുന്നില്ല.വികസനസ്തംഭനം. ചെറിയ സ്കൂളാണ് സ്വന്തമായി സ്ഥലം ഇല്ല. പലരേയും സമീപിച്ചു. ഫലം കണ്ടില്ല. അപ്പോഴാണ് വിളയില്‍ യു പി സ്കൂള്‍ മാനേജ്മെന്റ് 2004-2005 ല്‍ സര്‍ക്കാര്‍ എല്‍ പി സ്കൂളിന് സ്ഥലം വാങ്ങി നല്‍കിയത്. അങ്ങനെ സര്‍ക്കാര്‍‍ എല്‍ പി സ്കൂളിന് സ്വന്തം കെട്ടടം നിര്‍മിക്കാനും നന്നായി പുരോഗമിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.
2.
സ്ഥലത്ത് ഒരു കോളേജ് വേണമെന്നത് നാട്ടുകാരുടെ അഭിലാഷം. സര്‍ക്കാര്‍ ഉപാധി വെച്ചു .സ്ഥലം നല്‍കണം. വിളയില്‍ എയ്ഡഡ് യു പി സ്കൂള്‍ മാനേജ്മെന്റ് കൂടി. 2013-14 വര്‍ഷം മൂന്നര ഏക്കര്‍ സ്ഥലം കോളേജിനു നല്‍കി. സര്‍ക്കാര്‍ കോളേജ് യാഥാര്‍ഥ്യമായി. സ്കൂളിന്റെ പുതിയ കെട്ടിടം ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യാനെത്തിയ ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രി ഇക്കാര്യം സൂചിപ്പിച്ച് വിദ്യാലയമാനേജ്മെന്റിനെ പ്രശംസിച്ചു.
3
നാടിന്റെ വികസനം വിദ്യാലയത്തിന്റെ ലക്ഷ്യമായി കാണുന്ന
സ്കൂള്‍ മാനേജ്മെന്റാണിവിടെയുളളത്.
ജനകീയ കമ്മറ്റിയാണ് വിദ്യാലയം നടത്തുന്നത്. ജനറല്‍ബോഡി കൂടി രണ്ടു വര്‍ഷം കൂടുമ്പോള്‍ ഭരണസമിതിയെ തെരഞ്ഞെടുക്കും. ജനകീയമാനേജ്മെന്റ് തന്നെ. ഇത് മാതൃകാപരമാണ്.വേറിട്ടതാണ്.
4.
പണ്ട് മോസ്കോ എന്നായിരുന്നു വിളയില്‍ പ്രദേശം അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. 1954ഒക്ടോബര്‍ 10 ന് പാലയ്കല്‍ ഇല്ലത്ത് വാസുദേവന്‍നമ്പൂതിരിയുടെ അധ്യക്ഷതയില്‍ ചേര്‍ന്ന യോഗമാണ് സ്കൂള്‍ രൂപീകരണം എന്ന ആശയം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നത്. 29/10/1954 ല്‍ എല്ലാ വിഭാഗം ആളുകളെയും ഉള്‍പ്പെടുത്തി ഇരുപത്തിയെട്ടുപേരടങ്ങുന്ന കൗണ്‍സില്‍ രൂപീകരിച്ചു.ഒരു വര്‍ക്കിംഗ് കമ്മറ്റിയും . അഞ്ചു രൂപ വീതം ഷെയര്‍ ഇരുനൂറുപേരില്‍ നിന്നും സമാഹരിക്കാനും തീരുമാനിച്ചു. കൗണ്‍സില്‍ അംഗങ്ങള്‍ രണ്ടണ അഡ്വാന്‍സ് ചെയ്തു.പൂക്കോട്,തലേത്തൊടി ഇല്ലക്കാരാണ് വിദ്യാലയത്തിന് സ്ഥലം നല്‍കിയത്. വിളയില്‍ അംശത്തിന്റെ മൂന്നു നാഴിക ചുറ്റളവില്‍ ഏഴ് എലിമെന്ററി സ്കൂളുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അഞ്ചാം ക്ലാസ് വരെ. തുടര്‍പഠനത്തിന് സമീപത്ത് വിദ്യാലയങ്ങളില്ല. ഏറെ ദൂരം നടന്നുപോയി പഠിക്കുക എന്നത് ദുഷ്കരമായിരുന്നു. നിവേദനങ്ങള്‍ നല്‍കിയതിനെത്തുടര്‍ന്ന് 9/6/1955 ന് Dis.No1033/55 ഉത്തരവുപ്രകാരം വിദ്യാപോഷിണി ഹയര്‍ എലിമെന്ററി സ്കൂള്‍ എന്ന പേരില്‍ വിദ്യാലയം അനുവദിച്ച് ഉത്തരവ് കിട്ടി.
സ്കൂളിന് ഒരു നിയമാവലി ഉണ്ട് 20-10-1955 ല്‍ തയ്യാറാക്കിയ നിയമാവലി 1968 ല്‍ പുതുക്കി. ഇതു പ്രകാരമാണ് വിദ്യാലയം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. ഇത് അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ നാടിന്റെ വിദ്യാലയമാണ്.
5.
ഒരു കുന്നിന്‍ ചരിവിലാണ് വിദ്യാലയം. തട്ടുതട്ടായി നിരവധി കെട്ടിടങ്ങള്‍
അഞ്ച്, ആറ്, ഏഴ് ക്ലാസുകള്‍. ഓരോ ക്ലാസുകളിലും ആറു ഡിവിഷന്‍ വീതം. നാലെണ്ണം മലയാളം മാധ്യമം. രണ്ടെണ്ണം ഇംഗ്ലീഷ് മാധ്യമം. അക്കാദമിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ ഉള്‍ക്കാഴ്ചയുളള അധ്യാപകര്‍.
ശാസ്ത്രപാര്‍ക്കിന്റെ ഉദ്ഘാടനം നിര്‍വഹിക്കുന്നതിനാണ് വിദ്യാലയം എന്നെ ക്ഷണിച്ചത്. ആ പാര്‍ക്കിനെക്കുറിച്ച് ലേണിംഗ് ടീച്ചേഴ്സ് ടീം എഴുതിയ കുറിപ്പ് വായിക്കുക.
ഇത് വിളയിൽ വിദ്യാപോഷിണി യു പി സ്കൂളിലെ ലെ Menlo Park*
വിളയിൽ വിദ്യാലയത്തിലെ ശാസ്ത്ര പാർക്ക് ശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ കൗതുക ലോകവും അർത്ഥ തലങ്ങളും ഒരുപോലെ ചാലിച്ചു വർണ മനോഹരവും ആശയ ഗംഭീരവും ആക്കിയ Menlo Park ഒന്ന് കണേണ്ടതു തന്നെ.!!
വർണ പൂമ്പാറ്റകളും പക്ഷികളും പരിസ്ഥിതി ഭാവങ്ങളും എല്ലാം ഒരുക്കിയ കവാടം വരെയുള്ള പാത !
വാതിൽ പാളികൾ തുറന്നാൽ നിരയായി ക്രമീകരിച്ച സ്വയം പ്രവർത്തന മാതൃകകൾ ഇനം തിരിച്ച് ആശയം തിരിച്ച്.
ചുമരിൽ റാക്കുകളിൽ വിവിധങ്ങളായ ചെറിയ മാതൃകകൾ.
എല്ലാം കുട്ടിക്ക് പ്രാപ്യമായ ഉയരത്തിൽ എടുത്ത് ഉപയോഗിക്കാൻ പാകത്തിൽ '
ഇടക്കിടെ അഴകിനും ഭംഗി ചേർക്കു വിധം LED ക്രമീകരണങ്ങൾ!
ജനലുകളിൽ കർട്ടന്‍ പോലും പഠനസാമഗ്രികളായ പാരമീസിയം, യൂഗ്ലീന, അമീബ, തുടങ്ങിയ ഏകകോശ ജീവികൾ!
മേശമേൽ പ്രൌഢമായ ഒരു ടെലസ്ക്കോപ്പ്‌.!
മേശവിരി പോലും നക്ഷത്രാലംകൃതം!
സീലിംഗ് പൂർണമായ രാത്രി ആകാശവും ഗ്രഹങ്ങളും രാശികളും നക്ഷത്ര ഗണങ്ങളും മിന്നും താരകങ്ങളും -
ഒരു ഭാഗം മുഴുവൻ രാസതന്ത്രത്തിന് -
കരുതലിനായി വാഷ് ബെയ്സിനും ടാപ്പും
ശാസ്ത്രത്തിന് ഒരു യഥാർത്ഥ മാതൃക -
സമീപ വിദ്യാലയങ്ങളിൽ നിന്ന് പഠനയാത്രയ്ക് എത്താവുന്ന സംരംഭം.
വിളയിൽ ടീമിനെ മുന്നിൽ നിന്ന് നയിച്ച വാസു മാഷിൻ്റെ ആശയത്തിലും, ആവിഷ്ക്കാരത്തിലും കൈയ്യൊപ്പിലും കരവിരുതിലും പിറവി കൊണ്ട menlo Park കേരളത്തിലെ ശാസ്ത്ര പഠനത്തിന് ഇനി വേറിട്ട മാതൃകയാവും.
ഒരായിരം അഭിനന്ദനം അർഹിക്കുന്ന കഠിനാധ്വാനത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ മാതൃക -
ക്രമീകരണങ്ങൾക്കൊണ്ടും വൈവിധ്യങ്ങൾക്കൊണ്ടും വ്യത്യസ്തത പുലർത്തുന്നു വിളയിൽ സ്കൂളിലെ പാർക്കുകൾ...
വാസു മാഷെപ്പോലെയോ, ശശി മാഷെപ്പോലെയോ ലാളിത്യം വിളഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഇടമാണ് വിളയിലെ പാർക്കുകൾ... ഇനിയുമേറെ ഉപകരണങ്ങൾ എത്തിയാലും ഉൾക്കൊള്ളാൻ സജ്ജമാണിവ. ഒന്ന് ഒന്നിനെ മറയ്ക്കാതെ, ഓരോന്നിനും പ്രാധാന്യം നൽകിക്കൊണ്ട് ഉചിതമായ സ്ഥാനത്ത് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
കേരളമെൻലോ പാർക്കിന്റെ മാറ്റുകൂട്ടുന്നത് ലേണിംഗ് ടീച്ചേഴ്സിന്റെ ഉപകരണങ്ങളിലൂടെയാണ്.
130 ൽ അധികം ഉപകരണങ്ങൾ LTകൂട്ടായ്മയിലൂടെ രൂപം കൊണ്ടവയാണ്...
കേരളത്തിൻ്റെ ശാസ്ത്ര സഹായി ശ്രീ ശശി മാഷെയും UP ശാസ്ത്ര പഠനത്തിന് ദിശ ബോധം നൽകുന്ന  ശ്രീ വാസുദേവൻ മാഷെയും പോലെയുള്ളവരുടെ കൂടെ സാമൂഹ്യ ശാസ്ത്ര അധ്യാപകരായ ശ്രീ അനിൽ മാഷും, ജിതേഷ് മാഷും ഗണിത പ്രതിഭകളായ കുറേ അധ്യാപകരും മറ്റുള്ളവരും എല്ലാം ചേർന്ന് വിളയിൽ വിദ്യാലയത്തിൽ മഹനീയ മാതൃകകൾ തീർക്കുന്നു.'' ''
കാണണം
അനുകരണീയം
അഭിനന്ദനാർഹം
വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിയുടെ കുറിപ്പ്
വിളയിൽ വി.പി.എ.യു.പി. സ്കൂളിലെ ശാസ്ത്രാധ്യാപകര്‍ വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത 'ശാസ്ത്രസഹായി' പഠന ആപ്പിനെക്കുറിച്ചുള്ള വാര്‍ത്ത കാണാനിടയായി. വളരെയധികം സന്തോഷവും അഭിമാനവും തോന്നുന്നു. ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ സാധ്യതകൾ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി നൂതനമായ പഠനസാമഗ്രികൾ തയ്യാറാക്കി വിദ്യാര്‍ത്ഥികൾക്കു പഠനം ആസ്വാദ്യകരമാക്കി മാറ്റുന്നതിനുവേണ്ടി ഒരു കൂട്ടം അദ്ധ്യാപകര്‍ ഏറ്റെടുത്ത ദൗത്യം ശ്ലാഘനീയമാണ്. നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ അവര്‍ക്കു അഭിനന്ദനം രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ. പഠനവും പഠിപ്പിക്കലും വിരസമാകാതിരിക്കാനും കൂടുതൽ അറിയാനും അന്വേഷിക്കാനുമുള്ള ആകാംക്ഷ കുട്ടികളിൽ വളര്‍ത്തുവാനും ഇത്തരത്തിലുള്ള നൂതനമാര്‍ഗ്ഗങ്ങൾ വളരെ പ്രയോജനകരമാണ്. എല്ലാ അദ്ധ്യാപകരും വി.പി.എ.യു.പി. സ്കൂളിലെ തങ്ങളുടെ സഹപ്രവര്‍ത്തകരുടെ മാതൃക പിന്തുടരുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2476835779202252&id=1662969587255546&sfnsn=mo&extid=ds9SMh6GscZQ5vfB


അക്കാദമിക വെല്ലുവിളി
ശാസ്ത്ര പാർക്കിനൊപ്പം ഗണിത പാർക്കും Socio G ലാബും പുതിയ കെട്ടിട സമുച്ചയവും ഉത്ഘാടനം ചെയ്തു

ഈ പാര്‍ക്കുകള്‍ വിളയില്‍ വിദ്യാപോഷിണി വിദ്യാലയത്തിന് വെല്ലുവിളി നല്‍കുന്നു
അടുത്ത വര്‍ഷം ഞാന്‍ ചോദിക്കും
പ്രിയപ്പെട്ട വിളയില്‍ സ്കൂളേ,
ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാലുത്തരം തരുമോ?
നിങ്ങള്‍ ശാസ്ത്രപാര്‍ക്കും ഗണിതപാര്‍ക്കും ജിയോലാബുമെല്ലാം സജ്ജീകരിച്ചില്ലേ? കുട്ടികള്‍ക്ക് എന്ത് പുരോഗതി ഉണ്ടായി?
മുന്‍വര്‍ഷവുമായി താരതമ്യം ചെയ്തു പറയാമോ?
അപ്പോള്‍ വിളയില്‍ സ്കൂള്‍ എനിക്ക് ഒരു ഗ്രാഫ് തരും ശാസ്ത്രത്തിന്റെ , ഗണിതത്തിന്റെ, സാമൂഹികശാസ്ത്രത്തിന്റെ വിവിധ പഠനനേട്ടങ്ങളില്‍ കുട്ടികള്‍ കൈവരിച്ച ഉയര്‍ന്ന നിലവാരത്തിന്റെ.
അത്തരം ഉറപ്പുളളതുകൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ ഈ വിദ്യാലയത്തിലെ ശാസ്ത്രപാര്‍ക്ക് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യാന്‍ പോയത്
വിദ്യാലയം നിരാശപ്പെടുത്തില്ല.

Wednesday, December 11, 2019

നോവിന്റെ പാഠപുസ്തകത്തില്‍ റാഷിദിന്റെ പേരുണ്ടായിരുന്നു

തേഞ്ഞിപ്പലം വലക്കണ്ടി ഭാഗത്ത് മാട്ടില്‍ മുഹമ്മദ് റാഷിദിന് എല്ലുപൊടിയുന്ന അസുഖമാണ്. 2013-14 വര്‍ഷം. മലപ്പുറം ഡയറ്റിന്റെ NEST (Nourishing English through Strengthening Talents) എന്ന പ്രോഗ്രാം നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയം.

വേങ്ങര ബി. ആര്‍.സി. യില്‍ റിവ്യൂ നടത്തുമ്പോഴാണ് റിസോഴ്സ് അധ്യാപികയായ കൗലത്ത് ടീച്ചര്‍ റാഷിദിനെ ഡയറ്റ് ഫാക്കല്‍റ്റിയംഗമായ നിഷടീച്ചറിന് പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്. പിറ്റെ ദിവസം പരിമിതികള്‍ മറികടന്ന് എല്‍.എസ്. എസിന് വിജയം കൈവരിച്ച റാഷിദിനെ അനുമോദിക്കുന്ന ചടങ്ങാണ്. മേശയില്‍ കമിഴ്ന്നുകിടന്ന് സദസ്സിനെ നോക്കി റാഷിദ് പറഞ്ഞു

"എല്ലാവരുടേയും സഹായത്തോടെയാണ് ഞാന്‍ എല്‍.എസ്.എസ്. നേടിയത്. കൊയപ്പ സ്കൂളിലെ അധ്യാപകരും കൗലത്ത് ടീച്ചറും എന്നെ വളരെയധികം സഹായിച്ചു. എനിക്ക് പഠനത്തില്‍ ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ട് ഇംഗ്ലീഷാണ്. , ബി, സി,ഡി.....മുഴുവന്‍ എഴുതാന്‍ എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ...തുടര്‍പഠനം എങ്ങിനെയാണെന്ന് അറിയില്ല.”

അവന്‍  ആശങ്ക പങ്കുവെച്ചു . നിഷ ടീച്ചറെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി. നിഷടീച്ചര്‍ അവനോട് പറഞ്ഞു...'മോന്‍ ഇംഗ്ലീഷ് ആലോചിച്ച് പേടിക്കണ്ട ട്ടോ..നമുക്ക് പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം..'

അടുത്ത ദിവസം കൗലത്ത്ടീച്ചറെ കൂട്ടിയാണ് നീഷടീച്ചര്‍ റാ‍ഷിദിന്റെ വീട്ടിലെത്തിയത്. അസ്മാബിതാത്തയില്‍ നിന്നാണ് റാഷിദിന്റെ കഥ പൂര്‍ണമായി അറിയുന്നത്. ജനിച്ച് പത്തൊമ്പതാമത്തെ ദിവസമാണ് അവന് ഒരു പ്രത്യേക അസുഖമുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തിയത്. തൊട്ടിലില്‍ കിടത്തുമ്പോള്‍‍ കുഞ്ഞിന്റെ നിര്‍ത്താതെയുള്ള കരച്ചില്.‍ വീട്ടുകാര്‍ നാട്ടുവൈദ്യത്തിലേക്കും പ്രാദേശിക ഡോക്ടര്‍മാരിലേക്കും തിരിഞ്ഞു. കഷായവും മരുന്നും തൈലവും ഗുളികകളും എല്ലാം മാറി മാറി... എന്നിട്ടും അസുഖം എന്താണെന്നുമാത്രം ആര്‍ക്കും കണ്ടുപിടിക്കാനായില്ല. അസുഖം അറിയില്ലെങ്കിലും തോളെല്ല്, വാരിയെല്ല്, ഇടുപ്പെല്ല്, കയ്യ്, കാല് എന്നു വേണ്ട, സകലമാന എല്ലുകളും പൊട്ടി . പൊട്ടിയ എല്ലുകള്‍ കൂടിച്ചേരുവാനുളള സമയം ആകും മുമ്പേ അടുത്ത പൊട്ടലിനായി ശരീരത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഭാഗം തയ്യാറെടുക്കുകയായി....അസഹ്യമായ കൊടിയ വേദന സഹിച്ചു സഹിച്ചു തളര്‍ന്നുറങ്ങും. അനങ്ങിയാല്‍ വേദന കുത്തിവലിക്കും. എല്ലു കൂടി വരുന്നതു വരെ അനങ്ങാതെ കിടക്കണം....വേദന തിന്നു തിന്ന് അതവന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായി..

207 തവണ എല്ലു പൊട്ടിയ ആ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി ആ ഉമ്മ കണ്ണ്നീരടക്കാന്‍ പ്രയാസപ്പെട്ടു. അതുകണ്ട് നിഷടീച്ചര്‍‍ക്ക് ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഉളളുപിടഞ്ഞു. നിഷടീച്ചര്‍ പറയുന്നു "പൊട്ടി പൊട്ടി വളഞ്ഞ് പുളഞ്ഞ് ശരീരത്തോട് ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന കൈകളും കാലുകളും നോക്കിനില്‍ക്കേ എന്നില്‍ ആര്‍ദ്രത വന്നു നിറയുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന റാഷ്ദിയെ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കിയിരുന്നപ്പോഴും ഇവനുവേണ്ടി എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യാനാവുമെന്ന അങ്കലാപ്പായിരുന്നു മനസ്സു മുഴുവന്‍.”

"ഇതിനിടെ NEST മൊഡ്യൂളിലൂടെ അവനെ ഞാന്‍ ഇംഗ്ലീഷ് വായിക്കാനും എഴുതാനും പഠിപ്പിച്ചു. അന്നെല്ലാം ഞങ്ങള്‍ സ്ഥിരമായി റോള്‍ പ്ലേ ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു. പഠനത്തിനുപരിയായി സ്നേഹപാഠങ്ങള്‍ വളര്‍ന്നു. ഞായറാഴ്ചയ്കായി ഞങ്ങള്‍ കാത്തിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. സ്ഥിരമായി എല്ലുപൊട്ടുന്ന ആ കാലഘട്ടത്തില്‍ അവന് സ്കൂളില്‍ അധികം പോകാന്‍ സാധിച്ചില്ല. വേദനമാത്രം സഹിക്കുന്ന അസ്മാബിതാത്തയോട് ഞാന്‍ വെറുതെ ചോദിച്ചു.

ഇവനെ നമുക്ക് കോയമ്പത്തൂര്‍ ഗംഗ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കാണിച്ചാലോ ?''

അതുവരെ ഒരു എല്ലുരോഗവിദഗ്ധനേയും അവര്‍ സമീപിച്ചിരുന്നില്ല. ആദ്യമായി ഗംഗ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയത് പന്താരങ്ങാടിയിലെ ഇസ്മായിലിന്റെ വണ്ടിയിലാണ്. ആ ഹോസ്പിറ്റലും ചുറ്റുപാടും പരിചയപ്പെടുത്തിയത് ആ സുഹൃത്താണ്. പിന്നീട് അവന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍, റിസോഴ്സ് ടീച്ചറായ കൗലത്ത് ടീച്ചര്‍ എന്നിവരോടൊപ്പം ഏഴെട്ടു തവണ അവിടെ പോയിട്ടുണ്ട്. അന്നൊക്കെ തീരെ ശോഷിച്ച രൂപമാണവന്. വളരെ നേര്‍ത്ത കൈകാലുകള്‍, വലിയ വയറ്, വലിയ തലയും. ചിരിക്കുന്ന മുഖമാണവന്. ദൈന്യത നിറഞ്ഞ നോട്ടവും....പുലര്‍ച്ചെ കോയമ്പത്തൂര്‍ ഫാസ്റ്റില്‍ മലര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന അവന്‍ എത്ര സന്തോഷത്തോടെയാണ് സ്ഥലങ്ങള്‍ നോക്കി കണ്ടത് ? ഒാരോ മാസവും എന്റെ ഒരവധി ദിവസം കോയമ്പത്തൂര്‍ യാത്രക്ക്.... അവന്‍ ആ യാത്രക്കുവേണ്ടി കാത്തിരുന്നു.. യാത്രക്കിടയില്‍ അസ്മാബി താത്ത സ്നേഹത്തോടെ വിളമ്പിത്തരുന്ന പത്തിരിയും മസാലക്കറിയും...എല്ലാം ഞങ്ങളെ കൂടുതല്‍ അടുപ്പിച്ചു.. അവനു വേണ്ടി കഥകളും കാര്യങ്ങളും എനിക്കറിയാവുന്ന രുചിക്കൂട്ടില്‍ ഞാന്‍ വിളമ്പി. ടെസ്റ്റും റീടെസ്റ്റുമായി ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നിന്നും തിരിച്ച് രാത്രി 1.30 ന് വെസ്റ്റ് കോസ്റ്റില്‍ വന്നിറങ്ങുമ്പോഴും റാഷിക്ക് ഒരു ക്ഷീണവുമുണ്ടാകാറില്ല....

ചികിത്സയുടെ ഭാഗമായി അവന് പ്രതിരോധ ശേഷി വന്നു തുടങ്ങി. ഒാരോ പ്രാവശ്യവും നല്കുന്ന വൈറ്റമിന്‍ ഗുളികകളും, ഇഞ്ചക്ഷനുകളും അവനൊരു മനുഷ്യരൂപം നല്‍കി.

'ഇബനിപ്പം കാലിനും കയ്യിനും എറച്ചി വെച്ചപ്പം മനു‍ഷ്യക്കോലായി..' അസ്മാബിത്തായുടെ ആത്മഗതം തെല്ല് നിര്‍വൃതിയോടെത്തന്നെ ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നു...

സുഹൃത്ത് ചട്ടിക്കല്‍ രാജന്‍ റാഷിക്കുവേണ്ടി ഗള്‍ഫില്‍ ഒരു ഫുട്ബാള്‍ മാച്ചില്‍ പങ്കെടുത്തു. ആ പണം കൊണ്ടാണ് അവന് വീല്‍ചെയര്‍ വാങ്ങിയത്...എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ പിന്തുണ ...നിര്‍ല്ലോഭം... എന്നും ..എപ്പോഴും....

ആരോഗ്യസ്ഥിതി മെച്ചപ്പട്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ പഠനത്തില്‍ ഉത്സാഹവാനായി..ഞങ്ങള്‍ ഞായറാഴ്ച്ചകളിലെ പ‍ഠനം തുടര്‍ന്നുവന്നു..നമ്മള്‍ രണ്ടുപേരുടേയും മാത്രമുള്ള പഠനമല്ല വേണ്ടതെന്നും സാമൂഹികവത്കരണത്തിന് സ്കൂള്‍ പഠനം നിര്‍ബന്ധമാണെന്നും, ഹൈസ്കൂള്‍ ജീവിതത്തിലെ പല മനോഹരമായ നിമിഷങ്ങളും തമാശകളും അവനോട് പങ്കിട്ട് വര്‍ണ്ണാഭമായ ക്ലാസ്മുറികള്‍ അവന്റെ സങ്കല്പത്തിലേക്ക് ഞാന്‍ വരച്ചു കാണിച്ചു. ഞാനറിയുന്ന ഒട്ടനവധി അധ്യാപകരേയും എന്റെ എല്ലാ കൂട്ടുകാരേയും ഞാന്‍ അവനോട് പങ്കുവെച്ചു.. പതിയെ അവന്‍ തന്റെ പരിമിതികളില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ഹൈസ്കൂള്‍ ജീവിതത്തിലേക്ക് കയറി. പാലക്കാട് ഡയറ്റിലേക്കുള്ള എന്റെ ട്രാന്‍സ്ഫര്‍ എന്റെ മക്കളേക്കാള്‍ ബാധിച്ചത് റാഷിദിനെയാണ്. എല്ലാ ഞായറാഴ്ച്ചയിലേയും എന്റെ പോക്കുവരവിന്റെ ക്രമം തെറ്റി. ദൂരവും സമയവും ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ വില്ലനായി. പഠനം ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞ് നീങ്ങുന്നത് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

ഒന്‍പതാം ക്ലാസ്സിലെ അരക്കൊല്ല പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ സമയത്താണ് സ്കൂളിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ തിരക്കിയ എന്റെ മുന്‍പില്‍നിന്ന് മുളചീന്തിക്കീറും പോലെ അവന്റുമ്മ നിന്ന് കരഞ്ഞത്.

'ഒന്നു രണ്ടു മാസമായി ടീച്ചറേ അവന്‍ സ്കൂളില്‍ പോയിട്ട്...അവനിനി പഠിക്കണ്ടത്രേ...'

' എഴുതി ഉള്‍ച്ചേര്‍ക്കലുകളുടെ പഠനപ്രക്രിയയില്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ക്കേണ്ടവര്‍ വിദ്യാലയത്തില്‍നിന്നും പുറത്തുപോകുന്നതെങ്ങിനെ ?' ആ ഉമ്മയുടെ ദൈന്യതനിറഞ്ഞ മുഖം കണ്ട് ഞാന്‍ മിണ്ടാന്‍ വയ്യാതിരുന്നുപോയി....

'അവനിനി സ്കൂളില്‍ പോകണ്ട ടീച്ചറേ...സ്കൂളിലെ എല്ലാവര്‍ക്കും അവനൊരു ശല്യമാണത്രേ..സ്കൂളില്‍ പോകുന്ന അന്ന് കുട്ടി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നില്ല. വെള്ളം കുടിക്കുന്നില്ല. റിസോഴ്സ് ടീച്ചര്‍ ഇല്ലാത്ത പല ദിവസങ്ങളിലും അധ്യാപികയുടെ വിളി വരും..

ഇന്ന് റാഷിദിനെ വിടേണ്ട കെട്ടോ.. അവന് മൂത്രമൊഴിക്കാനുണ്ടായാല്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാവും...''

കുട്ടികള്‍ക്ക് മുഖം നല്‍കി ക്ലാസ്സിന്റെ മുന്‍ഭാഗത്ത് ഇട്ടിട്ടുള്ള ഒരു കു‍‍‍ഞ്ഞു മേശയിലാണ് അവന്‍ കിടന്നിരുന്നത്. അവന്റെ ക്ലാസ്സ് മുറിയില്‍ അവനുവേണ്ടി മാത്രം പറഞ്ഞ ഒരു നുറുങ്ങുകളും അവന്‍ കേട്ടില്ല. പല അധ്യാപകരും അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയതുപോലുമില്ല...പാഠഭാഗങ്ങളിലെ തരംഗദൈര്‍ഘ്യവും, അമീബയും, ബൃഹത്കോണും, രാസപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും ലോകചരിത്രവുമെല്ലാം അവന്റെ തലച്ചോറില്‍ ഒരു പുകമറയുണ്ടാക്കി. മറ്റു കുട്ടികള്‍ക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്ന ഒരു നോട്ടും എഴുതാനാവാതെ അവന്‍ കഷ്ടപ്പെട്ടു. പ്രധാന അധ്യാപകന്റെ റൂമിനോടു ചേര്‍ന്നുള്ള ഒരു ക്ളാസ് മുറി താഴത്തെ നിലയിലുണ്ട്. “കച്ചറക്ലാസ്സെന്ന് ''കുട്ടികള്‍ തന്നെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന (അതോ അധ്യാപകരോ ?) ഒരു ക്ലാസില്‍ റാഷിക്കിടം കിട്ടി.പേരു പോലെതന്നെ കുട്ടികളുടെ കൗമാരവൈകല്യങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ ഈ ക്ലാസ്സില്‍ എല്ലാ പുതിയ പാഠ ങ്ങളും നിസ്സഹായനായി നോക്കികണ്ടു. ഞെട്ടിത്തരിച്ച് പോയ എന്റെ കുട്ടിക്ക് കൂട്ടായി ഒരു മിണ്ടാപ്രാണി പോലും ഉണ്ടായില്ല. എല്ലാം അവന്‍ സഹിക്കും.. തന്റെ അധ്യാപകര്‍ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠഭാഗങ്ങള്‍ അവനുവേണ്ടി അല്പമെങ്കിലും വിളമ്പിയിരുന്നെങ്കില്‍....

കണക്കിനെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സ്നേഹിച്ച അവന്‍ ഒരു ക്ലാസ്സില്‍ അധ്യാപകനോട് ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന് കിട്ടിയ ഉത്തരം മനസ്സിലെ കണക്കിനെടുള്ള പ്രണയത്തെ തല്ലിക്കെടുത്തി.

'' ഈ ക്ലാസ്സില്‍ നിനക്കു മാത്രമാണല്ലോ ഇത്തരം സംശയം ? ''എന്ന അധ്യാപകന്റെ മറുസംശയവും അതുയര്‍ത്തിയ ക്ലാസ്സിലെ കൂട്ടച്ചിരിയും ആ പാവം കുഞ്ഞിനെ ഒരു പാടുകരയിച്ചു....ഒന്നും മിണ്ടാതെ , ഒന്നുമേ പ്രതികരിക്കാതെ, ആരേയും നോക്കാതെ എന്റെ കുട്ടി എങ്ങിനെ ദിവസങ്ങള്‍ തള്ളി നീക്കും ? പക്ഷേ കുട്ടികള്‍ ചെയ്തുകൂട്ടിയ എല്ലാ കുസൃതിത്തരങ്ങള്‍ക്കും നിശബ്ദമായി സാക്ഷ്യം വഹിച്ച് കൊണ്ട് റാഷി...സാക്ഷികള്‍ എന്നും അതിക്രൂരമായി ശിക്ഷിക്കപ്പെടും. മലയും മഞ്ഞും കാടും പൂവും അവന്‍ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞു മേശക്ക് ചുറ്റും ഇല്ലല്ലോ ? കുട്ടികള്‍ക്ക് അഭിമുഖമായി കിടന്നുകൊണ്ട് അവന്‍ വേറെ എവിടേക്ക് നോക്കാന്‍ ?എന്തൊരു നരകമാണത് ?

ഉള്ളുപിടയുന്ന വേദനയിലും അവന്‍ എന്നോടു പറഞ്ഞു...

'ചുറ്റുമുള്ള നന്മ മാത്രമല്ല, തിന്മയും നാം അറിയണമെന്നും സ്വയം നന്മ വിവേചിച്ചറിയണം..എന്നും നന്മയുടെ വിത്തുകള്‍ മുളപ്പിച്ചെടുക്കണമെന്ന് ടീച്ചറല്ലേ എന്നോട് പറഞ്ഞത് ? അതുകൊണ്ട് അതുകൊണ്ട് മാത്രം ഞാന്‍ കഴിയുന്നത്ര സഹിച്ചിരുന്നു ടീച്ചറേ.... ഇനി വയ്യ.. '' പൊതുവിദ്യാഭ്യാസം സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ട ആവശ്യകത പ്രസംഗിച്ചു നടക്കുന്ന എനിക്ക് അവന്റെ വാക്കുകള്‍ താങ്ങാവുന്നതിനപ്പുറമായിരുന്നു....ഇതു കേട്ട എന്റെ കാതുകള്‍ പഴുത്തൊലിച്ചില്ല എന്ന് ലജ്ജയോടെ ‍ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു.. അത്രമേല്‍ ആഘാതം അതെന്നിലുണ്ടാക്കി.

എന്റെ മോന്‍ പഠിച്ചില്ലെങ്കിലും വേണ്ടില്ല ടീച്ചര്‍. നമ്മുടെ മക്കള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ഉപദ്രവമാകുന്നത് ആരാണ് സഹിക്കുക? ഇനി എന്റെ കുട്ടി അപമാനം സഹിക്ക്ണത് കാണാന്‍ വയ്യ.'' അസ്മാബിത്തായുടെ ഏങ്ങലുകള്‍ .......

അപമാനവും അസഹ്യമായ ഹൃദയവേദനയും കൊണ്ട് തലകുനിഞ്ഞ എന്നിലെ അധ്യാപികയിലൂടെ പഠനവിടവുകളും അധ്യാപന വിടവുകളും മുദ്രാവാക്യങ്ങളോടെ എന്നെ പരിഹസിച്ചു. ഒരു വിദ്യാഭ്യാസപ്രവര്‍ത്തക എന്ന നിലയില്‍ എന്നില്‍ ഉയര്‍ത്തിയ വെല്ലുവിളി ഞാന്‍ ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ഞാന്‍ തന്നെ ഇതിന് പരിഹാരം കാണേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...എന്റെ കൂടേ കൂടാന്‍ ആരുണ്ടിവിടെ ???

മനസ്സില്‍ ശൂന്യത മാത്രം....

പക്ഷേ...ഞാന്‍ പറഞ്ഞതിങ്ങനെയാണ്...“എന്തു വന്നാലും റാഷി പഠിത്തം നിര്‍ത്തുന്നില്ല......'' അതൊരു പ്രഖ്യാപനമായിരുന്നു.

പലരേയും വിളിച്ചു..ഫലമുണ്ടായില്ല.ഒടുവില്‍ പരാതിയെഴുതി കളക്ടര്‍ക്ക് കൊടുക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു..

സ്കൂളിലെ റിസോഴ്സ് അധ്യാപകര്‍ എന്തു ചെയ്യാന്‍ ? സ്കൂളോ അധ്യാപകരോ അവരെ ഉള്‍ചേര്‍ത്തിട്ടില്ല.. പിന്നെങ്ങനെ അവര്‍ക്ക് ഇത്തരം കുഞ്ഞുങ്ങളെ ക്ലാസ് മുറികളില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ക്കാനാവും ??

പരാതി തയ്യാറാക്കിയത് റാഷിദ് തന്നെയാണ്. ഒടി‍ഞ്ഞുമടങ്ങിയ കുഞ്ഞുകൈകള്‍കൊണ്ട് അവനുണ്ടായ അനുഭവങ്ങള്‍ അവന്‍ കുത്തിക്കുറിച്ചു. ഡി. . ഒ ക്ക് പരാതി നല്‍കിയിട്ടും അനുകൂലമായ ഒരു ചലനം ഉണ്ടായില്ല...

അനവധി പേരെ വിളിച്ചതില്‍ അന്നത്തെ ഡി.ഡി. ഇയെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് സന്തോഷ് സാറാണ്.. ആ ഒരു സഹായം അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും എത്രയോ വലുതാണ്. സ്കുളില്‍ വന്ന് മീറ്റിംഗ് വിളിച്ച് ഇത്തരം കുട്ടികള്‍ക്കുവേണ്ടി സംസാരിക്കുന്ന വത്സലടീച്ചറെ പോലെ ഒരു ഡി.ഡി.ഇ ഉണ്ടെങ്കില്‍ പൊതുവിദ്യാഭ്യാസം സംരക്ഷിക്കപ്പെടുക തന്നെ ചെയ്യും. റാഷിദിനേയും രക്ഷിതാക്കളേയും വിളിച്ച് കാര്യങ്ങള്‍ സംസാരിച്ച് തീരുമാനത്തിലെത്താന്‍ വത്സലടീച്ചറെ പോലെ അമ്മ മനസ്സുള്ള ഒരാള്‍ തന്നെ വേണം.

ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ആ ഡി.ഡി.ഇ യുടെ ചോദ്യത്തിനു മുന്‍പില്‍ അധ്യാപകര്‍ നിശബ്ദരായി...പേരുകേട്ട സ്കൂളിന്റെ പെരുമ റാഷിദിനോടുള്ള സമീപനത്തില്‍ വെറുങ്ങലിച്ചു നിന്നു...

സ്വന്തം ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ കൊടുത്ത് അവനോട് ആശ്വാസ വാക്കുകള്‍ പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയ ആ ഓഫീസറെ വിളിച്ച് നന്ദി പറയാന്‍ അവന്‍ മറന്നില്ല...(അവന്റെ വ്യക്തിത്വത്തിന് അഭിമാനം തിരിച്ചു നല്‍കിയത് അവരാണല്ലോ ?...)

എന്നിട്ടും മനസ്സു മടുത്ത അവന്‍ മറ്റൊരു സ്കൂളിലേക്ക് ടി.സി. വാങ്ങി പോയി.

പുതിയ സ്കൂളില്‍ മാനസിക പ്രയാസമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.

പഠനത്തിനുള്ള കൃത്യമായ ഒരു കൈത്താങ്ങ് നല്‍കാന്‍ ഈ സ്കൂളിലും ആളുകളുണ്ടാവില്ല.

മലപ്പുറത്തേക്ക് ട്രാന്‍സ്ഫര്‍ ആയത് തെല്ലൊരു ആശ്വാസം കിട്ടി.സ്കൂളിലെ അധ്യാപകരുമായും റിസോഴ്സ് ടീച്ചറുമായെല്ലാം ബന്ധപ്പെട്ട് കൂടുതല്‍ ഫലപ്രദമായ ഒരു പഠനാനുഭവം കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കി...

പല വിഷയങ്ങളുടേയും മുന്നറിവു നോക്കുമ്പോഴാണ് അവന്റെ ധാരണ വളരെ കുറവാണെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുന്നത്.

അവിടേയും ഇവിടേയുമായി അറിവിന്റെ ചില ശകലങ്ങള്‍....

അറിവുകള്‍ തമ്മില്‍ കൂട്ടിയിണക്കേണ്ടതുണ്ടെന്നുറപ്പിക്കുന്നത് അരക്കൊല്ലപരീക്ഷയില്‍ ഒന്‍പത് മാര്‍ക്ക് കിട്ടിയ ഫിസിക്സ് പേപ്പര്‍ കണ്ടാണ്...

മലപ്പുറത്ത് വന്നപ്പോള്‍ അവന്റെ ധാരണ മുഴുവന്‍ പാഠഭാഗങ്ങളും ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുമെന്നായിരുന്നു...അത്രമേല്‍ നിഷ്കളങ്കമായൊരു പ്രതീക്ഷ.......വേറൊരാള്‍ക്കും ഉണ്ടാവാനിടയില്ല.

പിന്നീട് ഞാനവന് ഫിസിക്സിന്റെ പാഠങ്ങള്‍ ഒാരോന്നായി പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. മോഡല്‍ പരീക്ഷക്ക് ഫിസിക്സില്‍ 38/40 കിട്ടിയത് അവന്റെ ആത്മവിശ്വാസം വളരെയധികം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു..കടല്‍പോലെ പരന്നുകിടക്കുന്ന പാഠഭാഗങ്ങളില്‍ ചെറിയ വഞ്ചി തുഴ‍ഞ്ഞ് ഞാനും..റാഷിയും.....കര ഒരു പാടു ദൂരത്താണെന്നറിയുന്തോറും എന്റെ ആധി കൂടി വന്നു..എന്റെ പരിമിതി എനിക്കറിയാം.. അത് അവനറിയില്ലല്ലോ ?

ഒരു പാടു പേരോട് അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചു...

ആരാണെന്നെ സഹായിക്കുക ? '' നിസ്സഹായാവസ്ഥ എനിക്ക് അവനെ അറിയിക്കാനാവില്ലല്ലോ ? കാരണം അവന് എല്ലാറ്റിനും ഉറച്ച വിശ്വാസമുണ്ട്.യാദൃശ്ചികമായാണ് മക്കരപ്പറമ്പ് സ്കൂളിലെ സേതുമാധവന്‍ മാഷ് വിളിച്ചത്...

അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ കരയുകയായിരുന്നു..എന്റെ അവസ്ഥ ....റാഷിയുടെ അവസ്ഥ എല്ലാം സ്വന്തം അനിയനോടെന്നപോലെ ഞാന്‍ വിങ്ങി വിങ്ങി പറയുകയായിരുന്നു....

എന്റെ ധര്‍മ്മസങ്കടം കണ്ടിട്ടവനും ആകെ വിഷമിച്ചു....

ചേച്ചി വിഷമിക്കണ്ട ചേച്ചീ...നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാം.എന്റെ സ്കൂളിലെ കുറച്ച് മാഷ്മ്മാരോട് പറയാം..അവരോട് ഞാന്‍ പറയാം...എന്തായാലും പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം.. ചേച്ചിയുടെ കൂടെ ‍ഞാനുണ്ടാവും..”

അവന്റെ വാക്കുകളില്‍ ഇന്നും എനിക്ക് അഭിമാനമാണ്....നെസ്റ്റുപരിപാടിയില്‍ ക്ലാസ്റൂം ഇന്ററാക്ഷനുള്ള എല്ലാ ചിത്രങ്ങളും വരച്ചത് ഹൈസ് സ്കൂള്‍ ടീച്ചറായ സേതുവാണ്... ഞങ്ങളുടെ ഇംഗ്ലീഷ് ഗ്രൂപ്പിലെ ഒരു ഫിസിക്സ് അധ്യാപകന്‍...

പിറ്റെ ദിവസം മുതല്‍ മക്കരപ്പറമ്പില്‍ നിന്ന് വിവിധ വിഷയങ്ങള്‍ക്കായി ഒരുകൂട്ടം അധ്യാപകര്‍...

രസതന്ത്രത്തിന്റെ മര്‍സൂക്ക് മാഷ് അവനെ ഏറ്റെടുത്തു..കൂടെ സോതുമാധവന്‍, രാജേഷ് (ജി.എച്ച്.എസ്. എസ്.മക്കരപ്പറമ്പ്)അലി അഷ്റഫ്,മുജീബ്,മൊയ്തു ഷരീഫ് (എച്ച്.എസ്.എസ്. ചേന്ദമങ്ങല്ലൂര്‍ ).. ജീവിതത്തില്‍ ഇതുവരെ കാണാത്ത ടെസ്റ്റ് ട്യൂബും,പീരിയോഡിക് ടേബിളും ഗാല്‍വാനിക് സെല്ലും... എല്ലാം..നിറഞ്ഞ അവന്റ പഠനം മര്‍സൂക്ക് മാഷിനെ ആവേശം കൊള്ളിച്ചു...മാഷും അവനും ക്ഷീണിക്കാതെ....മണിക്കൂറുകളോളം.........സംശയങ്ങള്‍ ആവോളം ചോദിച്ച്...... ഉത്തരങ്ങള്‍ തേടി....രാവേറെയോളം അവനുചുറ്റും....

പഠനോത്സവത്തിന് ഇത്രയും ലഹരി കാണില്ല...പഠനം പാല്‍പായസമാക്കി റാഷിയും കുറച്ച് അധ്യാപകരും...

ഗണിതത്തിനുമാത്രം സമയം കിട്ടിയില്ല..

ഗണിതത്തിന്റെ തലേദിവസം അവന്‍ വേദനയോടെ എന്നോടു പറഞ്ഞു.. '' എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു വിഷയമായിരുന്നു ഗണിതം...എത്ര മാത്രം ഞാന്‍ സ്വയം അത് ആസ്വദിച്ചിരുന്നുവെന്നോ ??? ആ വിഷയമാണ് ഇന്ന് എനിക്ക് ഏറ്റവും പേടി.....'

സേതുവും മര്‍സൂക്ക് മാഷും കൂട്ടുകാരും സഹായിച്ചത് ശാരീരിക പരിമിതികളുള്ള റാഷിദ് എന്ന കുഞ്ഞിനെയല്ല.. മറിച്ച് പൊതുവിദ്യാഭ്യാസത്തിനൊരു ഊന്നു വടിയാണ്. പ്രകാശം പരത്തുന്ന അധ്യാപകര്‍ നക്ഷത്രത്തിളക്കം പോലെ പല പ്രദേശങ്ങളില്‍ ഉണ്ട്.. പൊതു വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് താങ്ങും തണലുമായി.....

റിസള്‍ട്ട് ആഘോഷിക്കാന്‍ പലരും ഉണ്ടായി..... പല വിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവര്‍..പത്രത്തില്‍ പേരുകൊടുക്കാനും അനവധി പേര്‍.....നമ്മളാരും ഇല്ലെങ്കിലും അത് ആചാരം പോലെ നടക്കും...

കൗമാരക്കാരായ നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് ?ഒരുചാണ്‍ മുഴുവന്‍ നീളം തികയാത്ത ഈ കൂ‍ഞ്ഞിനെ എതിര്‍ വശത്തു നിര്‍ത്തി അതിനെ മാനസികമായി പഠനപ്രക്രിയയില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ക്കാതിരിക്കലാണോ നമ്മുടെ ഉള്‍ചേര്‍ക്കല്‍ വിദ്യാഭ്യാസം ??

ഒരു മിണ്ടാപ്രാണിയെ ക്ലാസ്സില്‍ നിന്നും തുരത്തിയോടിക്കാനെടുത്ത കോഒാപ്പറേറ്റീവ് പഠനതന്ത്രം എന്തുകൊണ്ട് രണ്ടക്ഷരം പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതില്‍ കുട്ടികല്ള്‍ക്കുണ്ടാകുന്നില്ല ?..

ആയിരങ്ങളുണ്ടാകാം... ഇങ്ങിനെ ...പലക്ലാസുകളില്‍...നിരാലംബരായി....പഠനത്തോടുള്ള ആശയറ്റ്....

ഏത് പഠന വിടവാണ്..... അധ്യാപന വിടവാണ് ഇവിടെ ? എ പ്ലസ്സുകളുടെ എണ്ണം കൂടുമ്പോള്‍..നമ്മുടെ മനുഷ്യത്വം ഡി.പ്ലസ്സിലേക്ക് പോകുന്നുണ്ടോ ? റാഷിയുടെ ഈ ബിഗ്രേഡ് എന്നോടു പറയുന്നത് ഒരു തീര്‍ത്താല്‍ തീരാത്ത വേദനയുടെ കഥയാണ്...എന്റെ അധ്യാപനജീവിതത്തിലെ മോശം നിമിഷങ്ങള്‍....ഈ ബി ഗ്രൈഡ് റാഷിക്കു കിട്ടിയ ഗ്രേഡല്ലെന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ട്...ഞാനടങ്ങുന്ന എല്ലാ അധ്യാപകരും ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിക്കുവാനുള്ള അധ്യാപനവിടവിന്റെ ഗ്രേഡാണിത്.......

കൂടെ നിന്ന എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും നല്ല നമസ്കാരം... 

നന്മ നിറഞ്ഞ അധ്യാപകലോകം നാം കാണിച്ചുകൊടുത്തു..... 

ഇത്തരം കേസുകള്‍  പ്രാദേശികമായി നമുക്ക് ഏറ്റെടുക്കാന്‍ കഴിയണം.... 

നമുക്ക് ചെയ്യാനേറെയുണ്ട്... 

തുടയ്ക്കാന്‍ ഒരുപാട് കണ്ണീരും..... 

അ കണ്ണുനീര്‍ക്കണങ്ങള്‍ സന്തോഷത്തിന്റോതാക്കിമാറ്റാന്‍,

ഞാന്‍ തയ്യാറാണ്... നിങ്ങളോ ???

നിഷ പന്താവൂര്‍, 

ഡയറ്റ് സീനിയര്‍ ലക്ചറര്‍