ക്ലാസിലെ വൈവിധ്യത്തെ ആഘോഷിക്കാം

ചോദ്യം 1: പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി ഏറ്റവും സമര്‍ഥരായ കുട്ടികളുടെ ക്ലാസാണോ നിങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? (ഉളളിന്റയുളളില്‍ ഈ ചിന്ത കിടപ്പുണ്ടോ എന്നു പരിശോധിക്കുക) 

നമ്മുടെ സമൂഹം വിവധ സാംസ്കാരിക സാമൂഹിക മാനമുളളതാണ്

• വിവിധ മതക്കാര്‍. ജാതികള്‍, ഉപജാതികള്‍
• വിവിധ തൊഴില്‍മേഖലയില്‍പ്പെട്ടവര്‍
• വിവിധ സാമ്പത്തിക നിലയിലുളളവര്‍
• വിവിധ വിദ്യാഭ്യാസ പശ്ചാത്തലമുളളവര്‍
• പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ടവരും അല്ലാത്തവരും

ഇങ്ങനെയുളള വൈവിധ്യത്തില്‍ നിന്നും മധ്യവര്‍ഗത്തെയും അതിനുപരിയുളളവരേയും എന്റെ മതക്കാരേയും മാത്രമേ പരിഗണിക്കൂ എന്നു ചിന്തിക്കുന്നവര്‍ നടത്തുന്ന വിദ്യാലയങ്ങള്‍ വ്യാപകമാകുന്നുണ്ട്.

പൊതു വിദ്യാലയങ്ങളിലെ അധ്യാപകര്‍ അതിനെ പ്രതിരോധിക്കുന്നത് വൈവിധ്യത്തെ ആഘോഷിച്ചു കൊണ്ടാകണം.

സാംസ്കാരിക വൈവിധ്യത്തോടു പ്രതികരിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസം

• സെപ്തംബര്‍ പതിനൊന്നിനു ശേഷം അമേരിക്കയിലും മറ്റും അന്യമതസ്ഥരോടു വിദ്വേഷം രൂപപ്പെടാത്തതിനുളള മുന്‍കരുതലുകള്‍ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ സ്വീകരിക്കുന്നുണ്ട്. ഭൂരിപക്ഷ ന്യൂനപക്ഷ വര്‍ഗീയവാദികളുടെ ഇടപടെല്‍ ശക്തമാകുന്ന സാഹചര്യത്തില്‌ ലോകമെമ്പാടും സാംസ്കാരിക വൈവിധ്യത്തോടു പ്രതികരിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസം അനിവാര്യമായി വരുന്നു.
• ദുര്‍ബലജനവിഭാഗങ്ങളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം അവരെ അവകാശങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി പോരാടാന്‍ സഹായിക്കുന്നതാകണം. നല്ല അറിവും കഴിവും നേതൃത്വനൈപുണിയും സംഘാടകശേഷിയും ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ അവര്‍ക്കു പിടിച്ചു നില്‍ക്കാനും ഇടം കണ്ടെത്താനും കഴിയൂ. പുരോഗമനവിദ്യാഭ്യാസ പ്രവര്‍ത്തരായ അധ്യാപകരുടെ കടമായണ് ഇവരെ ശാക്തീകരിക്കുക എന്നത്. അതു ക്ലാസിലും വിദ്യാലയത്തിലും ജീവിക്കുന്ന പത്തു വര്‍ഷം കൊണ്ട് സാധ്യമാക്കാനാകുന്നതേയുളളൂ. അതൊന്നും ചെയ്യാതെ അവധിക്കാലത്ത് ക്യാമ്പും മറ്റും നടത്തുന്നത് സാധ്യായദിനശാക്തീകരണത്തിന്റെ സാധ്യതകളെ പാഴാക്കിയിട്ടാണ് എന്നത് നമ്മെ പരിഹസിക്കുന്നു.

ത്രീ ഡി സമീപനം

വ്യക്തിപരം, സ്ഥാപനപരം, ബോധനപരം എന്നിവയാണ് ത്രീമാനങ്ങള്‍. ഇവയിലെല്ലാം ഇടപെടാതെ വൈവിധ്യത്തെ ആഘോഷിക്കാനാകില്ല. അധ്യയനത്തെ പോരാട്ടമാക്കാനും കഴിയില്ല.

1. വ്യക്തിപരം

• അധ്യാപകബോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണിത്. ചില കുട്ടികള്‍ നന്നാകില്ല എന്ന് അധ്യാപകര്‍ക്കു മുന്‍വിധിയുണ്ട് അധസ്ഥിതരുടെ മക്കളോടുളള സമീപനം പ്രതിഫലിക്കുന്ന സംഭാഷണങ്ങള്‍ സ്റ്റാഫ് റൂമില്‍ കേള്‍ക്കാം. ചിന്തേരിട്ടു മിനുക്കിയാകും പറയുക. "വീട്ടില്‍ ശ്രദ്ധിക്കില്ല. അല്ലേലും ഇന്നയാളുടെ കുട്ടിയല്ലേ? ഇന്ന വീട്ടിലെ കുട്ടിയല്ലേ? വീട്ടീന്നു ഒഴിവാക്കി വിട്ട പോലെയാ..വീട്ടിലെ സംസ്കാരമല്ലേ കാട്ടൂ..അവനച്ഛനില്ലാതെയല്ലേ വളരുന്നത്, ചോദിക്കാനും പറയാനും ആരുമില്ലാത്തതു കൊണ്ടാ,”
• പഠനത്തില്‍ വീഴ്ചവന്നാല്‍ ഉത്തരവാദി കുട്ടി. "മാര്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ കിട്ടിയാല്‍ ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ച കുട്ടി!". കൈയൊഴിയാനും കൈയേല്‍ക്കാനും വഴങ്ങുന്ന മനസ് എപ്പോഴും, വിജയിക്കുന്നവര്‍ക്കും ശക്തര്‍ക്കുമൊപ്പം.
• സ്വയം തിരിച്ചറിയാന്‍ ശ്രമിക്കാത്ത അധ്യാപകര്‍. എപ്പോഴും അവരവരെ ന്യായീകരിക്കും. ശരി സ്വന്തം പക്ഷത്താണത്രേ. സ്വന്തം മൂല്യബോധം, കാഴ്ചപ്പാട്, വിശ്വാസം,മനോഭാവം ഇവ വിവേചനരഹിതമാണോ എന്നു പരിശോധിക്കാറുണ്ടോ.?
• ആദ്യം വേണ്ടത് തന്റെ ഉളളിലേക്കു നോക്കുകയാണ്. പിന്നാക്കം നില്‍ക്കുന്നകുട്ടികള്‍, വ്യത്യസ്ത സാംസ്കാരിക പശ്ചാത്തലമുളളകുട്ടികള്‍ എല്ലാവരും "എന്റെ ആശ്ര‌യമാണ് ഈ ടീച്ചര്‍ "എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ?
• സ്വന്തം മനോഭാവവും കാഴ്ചപ്പാടും രൂപപ്പെട്ടതെങ്ങനെ? ഒരു ചരിത്രപരമായ വിശകലനം നടത്താം.
• എത്ര കുട്ടികളുടെ വീടുകള്‍ സന്ദര്‍ശിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു? ഇത്രയും അടുത്തിടപഴകുന്നവര്‍ തമ്മില്‍ ആത്മബന്ധം വളരാത്തതെന്തു കൊണ്ട്? എത്ര കുട്ടികള്‍ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു? അധ്യാപരും വിദ്യാര്‍ഥികളും തമ്മിലുളള ബന്ധം ഔപചാരികം ആകുന്നുണ്ടോ? അടുത്ത വര്‍ഷം സമീപനത്തില്‍ മാറ്റം വരുമോ? എന്താണ് പിന്നോട്ടു വലിക്കുന്ന ഘടകം. സ്വാര്‍ഥത എന്നതിന്റെ വകഭേദമല്ലേ അത്?
• വൈവിധ്യത്തോടുളള സ്വന്തം സമീപനവും ഇടപെടല്‍ രീതിയും വ്യക്തമായി തീരുമാനിക്കാനിതു വരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കില്‍ അതുടനേ പരിഹരിക്കുക

1. സ്ഥാപനപരം

• ഭരണപരമായതലം.വൈവിധ്യത്തെ അംഗീകരിക്കാനും എല്ലാവരുടേയും പ്രത്യേകിച്ച് പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ കാര്യത്തില്‍ അറിവിന്റേയും കഴിവിന്റേയും കാര്യത്തിലല്‍ വിട്ടു വീഴ്ചയില്ലാത്ത സമീപനം ആദ്യമാസം മുതല്‍ പ്രകടമാണോ? വിദ്യാലയത്തില്‍ പരിഗണനകൂട്ടാനൊരു പ്രവര്‍ത്തന പദ്ധതിയുണ്ടോ? നേട്ടത്തെ അപ്പപ്പോള്‍ കണ്ടെത്താനും ഇടപെടാനും കഴിയുന്നുണ്ടോ? അതോ എല്ലാം മുറ പോലെ എന്ന സമീപനമാണോ?
• ഇത്തരം കാര്യത്തില്‍ സമൂഹത്തിന്റെ പിന്തുണ നേടാനാഗ്രഹിക്കാതെ പോകുന്നുണ്ടോ?
• സ്റ്റാഫ് സെക്രട്ടറി, എസ് ആര്‍ ജി കണ്‍വീനര്‍, എസ് എം സി ഭാരവാഹികള്‍, പിടി എ പ്രസിഡന്റ് ,പ്രഥമാധ്യാപകന്‍ എന്നവര്‍ ഇക്കാര്യത്തിനു വേണ്ടി മാത്രം ആലോചനായോഗം നടത്തിയോ? അജണ്ടകളില്‍ സ്ഥാനമുണ്ടോ?
• ക്ലാസില്‍ ചെന്നാല്‍ എല്ലാ കുട്ടികളെയും അംഗീകരിക്കുന്നതായി കാണാറുണ്ടോ? കുട്ടികളുടെ ആത്മവിശ്വാസത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന വിധം അവരുടെ നേട്ടങ്ങള്‍ ബുളളറ്റിന്‍ ബോര്‍ഡില്‍ പ്രജര്‍ശിപ്പിക്കാറുണ്ടോ? തഴയപ്പെടുന്നവരുണ്ടോ?
• പങ്കാളിത്തത്തെക്കുറിച്ച് വിദ്യാലയനേതൃത്വത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട് എന്താണ്?

1. ബോധനപരം

• ബോധനത്തിനുളള ഉപകരണങ്ങളായ പാഠം, പഠനരീതി,പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ഇവയെല്ലാം പഠനത്തില്‍ പിന്നാക്കം നില്‍ക്കുന്നവരെ കണക്കിലെടുത്താകണം.കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെ ടീച്ചിംഗ് മാന്വല്‍ നോക്കൂ .അത് അത്തരം സൂക്ഷ്മത പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ?
• വൈവിധ്യത്തെ മാനിക്കണമെന്ന പാഠം കുട്ടികള്‍ക്കെങ്ങനെയാണ് നല്‍കിയത്. ക്ലാസിലെ കുട്ടികളുടെ സാംസ്കാരികാനുഭവത്തെ പാഠമാക്കി മാറ്റാനൊരിക്കലെങ്കിലും കഴിഞ്ഞുവോ?
• കുട്ടികളെ റിസോഴ്സ് പേഴ്സണായി എപ്പോഴെങ്കിലും പ്രയോജനപ്പെടുത്തിയോ?
• പരസ്പരബഹുമാനം കുട്ടികല്‍ തമ്മിലും അധ്യാപികയും കുട്ടികളും തമ്മിലുമുണ്ടോ? അതോ കുട്ടികളെ ബഹുമാനിക്കുക ചീത്തക്കാര്യമായി കരുതുന്നുവോ? എങ്ങനെയാണ് ഈ പരസ്പരബഹുമാനം വളര്‍ത്തുക. ആശയങ്ങളെ മാനിച്ച്, കഴിവിനെ അംഗീകരിച്ച്, മാതൃകകളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച്, അനുഭവങ്ങളെ പ്രയോജനപ്പെടുത്തി, നന്മകളുടെ ചെറുകണകകളെപ്പോലും ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടി...
• ആരോഗ്യകരമായ വ്യക്തിബന്ധങ്ങള്‍ സ്ഥാപിക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കാറുണ്ടോ? എത്ര കുട്ടികള്‍ ഇണക്കത്തോടെ കഴിയുന്നു? കുട്ടികള്‍ തമ്മിലുളള പിണക്കം തീര്‍ക്കാന്‍ മീഡിയേറ്ററായി പ്രവര്‍ത്തിച്ച അനുഭവം? (പോലീസായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചിതല്ല) അവര്‍ പരസ്പരം മനസിലാക്കാനായി ചെയ്ത പ്രവര്‍ത്തനം ( ഇന്നു നമ്മള്‍ക്ക് പരസ്പരം അറിയാം. അഭിമുഖജോഡികള്‍ ) ഒരാഴ്തത്തെ സ്ഥിരം ഗ്രൂപ്പ്...
• സജീവപഠനപങ്കാളി എന്നാലെന്തെന്ന് കുട്ടികള്‍ക്കറിയുമോ? അവരുമായി ചേര്‍ന്ന് മാനദണ്ഡം വികസിപ്പിച്ചോ? ലക്ഷ്യം തീരുമാനിക്കുന്നതിലെ പങ്കാളിത്തം മുതല്‍ വിലയിരുത്തുന്നതിലെ പങ്കാളിത്തം വരെ? ഗ്രൂപ്പിലെ പാര്‍ശ്വവത്കരണത്തെ എങ്ങനെ മറികടക്കുമെന്ന് അവര്‍ക്കിപ്പോഴറിയാമോ?
• തങ്ങള്‍ സ്വതന്ത്ര ചിന്തകരാണെന്ന ബോധം കുട്ടികള്‍ക്കുണ്ടോ? എങ്കിലല്ലേ അവരുടെ ആശയങ്ങള്‍ ക്ലാസില്‍ വിലമതിക്കൂ.
• വ്യത്യസ്ത കാഴ്ചപ്പാടുകളോടുളള സമീപനം എന്നാണ് ക്ലാസില്‍ അനുഭവമായത്? അത്തരം കെയ്സുകള്‍ അവതരിപ്പിച്ച് എന്തു നിലപാടെടുക്കുമെന്നു ചോദിച്ചുവോ?ക്ലാസനുഭവങ്ങളെത്തന്നെ വിശകലനം ചെയ്യാറുണ്ടോ? ഒരാളുടെ വാദം പൂര്‍ത്തീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പേ ചാടിവീണ് ന്യായീകരിക്കുന്ന ശീലം കുട്ടികള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചുവോ? വ്യത്യസ്ത നിലപാടുകളുടെ ശരിതെറ്റുകള്‍ പരിശോധിച്ച് കൂടുതല്‍ ശരി തെരഞ്ഞെടുക്കാനെത്ര സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍ കിട്ടുന്നു?
• തനിക്ക് പ്രസക്തമെന്നു തോന്നുന്ന സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങള്‍ വാര്‍ത്തകളായി വരുന്ന ദിവസം അതു ചര്‍ച്ച ചെയ്യണമെന്നു കുട്ടികള്‍ ആവശ്യപ്പെടാറുണ്ടോ? അവരെ പുസ്തക്ത്തില്‍ മാത്രം തളച്ചിട്ടാല്‍ സമൂഹത്തെ മറന്ന വിദ്യാഭ്യായമല്ലേ കിട്ടുക. സമൂഹത്തെ അറിയുക വിദ്യാഭ്യാസമല്ലെന്ന് ആരാണ് തീരുമാനിച്ചത്?

കുറേ ചോദ്യങ്ങള്‍

ചോദ്യങ്ങളുന്നയിക്കുക

അവരോട് ആദ്യം

പിന്നെ മറ്റുളളവരോട് 

ഉത്തരം കിട്ടാതിരിക്കില്ല.