പഠിപ്പുറസിയും ഗോത്രവിദ്യാഭ്യാസവും

കേരളത്തിലെ ഗോത്ര വിഭാഗം വിദ്യാർഥികൾ നിരവധി പ്രശ്നങ്ങൾ നേരിടുന്നു.

ചിലത് പൊതുവായ പരിഹാരവും മറ്റു ചിലത് സവിശേഷമായ പരിഹാരവും ആവശ്യപ്പെടുന്നു.

(കാട്ടു നയിക്ക, ചോലനായിക്ക വിഭാഗങ്ങളിലെ കുട്ടികൾ പഠിക്കുന്ന നിലമ്പൂർ MRS, ചോലനായ്ക്കർ അധിവസിക്കുന്ന പുലിമുണ്ട, ഇടമലക്കുടി എന്നിവിടങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നതിന് ലഭിച്ച അവസരം വലിയൊരു പഠന പരിപാടി കൂടിയായിരുന്നു. ഈ മൂന്ന് ഇടപെടലും പാഴായില്ല എന്നതാണ് സന്തോഷം നൽകുന്നത്. 

ശാസ്ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിൻ്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നടത്തിയ പഠനങ്ങളും ഒത്തിരി തിരിച്ചറിവുകൾ നൽകി. പരിഷത്തിൻ്റെ കേരള പദയാത്രയിൽ ഗോത്രവർഗ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരികയുണ്ടായി.അവ മറ്റൊരിക്കൽ പങ്കിടാം)

ഇടുക്കി ജില്ലയിൽ സമഗ്ര ശിക്ഷയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ നടത്തിയ പഠിപ്പുറസ പദ്ധതിയുടെ വിശദാംശങ്ങൾ വായിക്കാം.

പഠിപ്പുറസി

ഇടമലക്കുടി പഞ്ചായത്തിലെ മുതുവാൻ ഗോത്ര വിഭാഗത്തിന് പ്രത്യേക ഭാഷയാണ്. ഒന്നാം ക്ലാസ് മുതൽ കുട്ടികൾ പിന്നാക്കമാകാൻ കാരണം അവരുടെയല്ലാത്ത ഭാഷയിൽ പഠിപ്പിക്കുന്നതിനാലാണ്. പൊതു സമൂഹവുമായി സമ്പർക്കം പരിമിതമായ ഇവിടുത്തെ കുട്ടികൾക്ക് പാഠപുസ്തകത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്ന പല കാര്യങ്ങളും അപരിചിതവുമാണ്. മുതുവാൻ ഗോത്ര വിഭാഗത്തിൻ്റെ സാംസ്കാരിക ജീവിതം നിലവിലുള്ള പാഠപുസ്തകങ്ങൾ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നില്ല. ഭാഷാപരവും സാംസ്കാരികവുമായ കാരണങ്ങളാൽ കുട്ടികൾ പഠന പിന്നാക്കാവസ്ഥയിലായി. എഴുതാനും വായിക്കാനും കണക്കു കൂട്ടാനും അറിയാതെ പ്രൈമറി വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിയാക്കുന്ന ദുരവസ്ഥയായിരുന്നു ഇതുവരെ

എന്താണ് പഠിപ്പുറസി?

മുതുവാൻ ഭാഷയിൽ മലയാള ലിപി ഉപയോഗിച്ച് എഴുത്തും വായനയും പഠിപ്പിക്കുന്ന പ്രത്യേക പദ്ധതിയാണ് പഠിപ്പുറസി. ഉറസി എന്ന മുതുവാൻ വാക്കിന് രുചി എന്നാണ് അർഥം. പുതിയ ഭാഷാ പഠന രീതിയിലാണ് പാഠങ്ങൾ തയ്യാറാക്കിയത്. ഉള്ളടക്കമായി ഇടമലക്കുടിയുടെ സാംസ്കാരിക ജീവിതം ഉപയോഗിച്ചു. കാറ്റുപട്ടയും ചാവടിയും തേൻ ശേഖരണവും മാതുവരുടെ മാറാപ്പും കൃഷിയും എല്ലാം പാഠങ്ങളായി. കഥ, പാട്ട് എന്നിവയിലൂടെ പൂർണമായും ആശയാവതരണ രീതിയിലാണ് പഠിപ്പിച്ചത്.കുട്ടികളുടെ സർഗാത്മകത, നിർമാണ ശേഷി, ചിത്രരചനാ വാസന, അഭിനയ താൽപര്യം എന്നിവ പ്രയോജനപ്പെടുത്തി. സചിത്ര നോട്ടുബുക്കുകൾ കുട്ടികളിൽ താൽപര്യം വർധിപ്പിച്ചു.

ഓരോ കുട്ടിക്കും പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ ലഭിക്കത്തക്ക വിധത്തിലും പരിചയപ്പെടുന്ന അക്ഷരങ്ങളുടെ പുനരനുഭവം കൃത്യമായി ഉറപ്പാക്കിയുമാണ് ക്ലാസുകൾ നടത്തിയത്. മുതുവാൻ ഗോത്ര സമൂഹത്തിൻ്റെ പ്രതിനിധികളായ അധ്യാപകരുടെ സഹായവും തേടി. ആദ്യത്തെ അഞ്ച് പാഠങ്ങൾ മുതുവാൻ ഭാഷയിലും തുടർന്നുള്ളവ മലയാള ഭാഷയിലുമായിരുന്നു

പദ്ധതി വിജയിപ്പിക്കുന്നതിനായി അടിമാലിയിലെ അധ്യാപകനായ ഷമീർ ആ സ്കൂളിലേക്ക് സ്വയം സന്നദ്ധമായി സ്ഥലം മാറ്റത്തിന് അപേക്ഷിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അർപ്പണമനസ്സോടെയുള്ള പ്രവർത്തനവും പത്തനംതിട്ട ജില്ലയിലെ അധ്യാപികമാരായ ബിജി വർഗീസ്, ഷാഭം, ഐശ്വര്യ എന്നിവരുടെ സേവനവും ഈ പരിപാടിയുടെ വിജയത്തിന് നിർണായക പങ്കുവഹിച്ചു. സൗകര്യങ്ങളില്ലാത്ത വനപ്രദേശത്ത് ആഴ്ചകളോളം താമസിച്ചാണ് അധ്യാപികമാർ പ്രവർത്തിച്ചത്. ഡോ. ടി.പി. കലാധരൻ, എം. എം. സചീന്ദ്രൻ, എസ്.സൈജ എന്നിവരുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് പാഠങ്ങൾ തയ്യാറാക്കിയത്.

ഓരോ ആഴ്ചയും മൂന്നാർ ബി ആർ സി പ്രവർത്തനങ്ങൾ അവലോകനം ചെയ്തു.

സ്ഥിരമായി വിദ്യാലയത്തിൽ ഹാജരായ മൂന്ന്, നാല് ക്ലാസുകളിലെ എല്ലാ കുട്ടികളും എഴുതാനും വായിക്കാനും കഴിവുനേടി. അഡീഷണൽ ഡി പി ഐ സന്തോഷ് വിദ്യാലയം സന്ദർശിക്കുകയും കുട്ടികളുടെ ഭാഷാ ശേഷി വിലയിരുത്തുകയും ഉണ്ടായി.

ഈ പരിപാടിയുടെ തുടർച്ചയായി ഗണിതശേഷി എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും ഉറപ്പാക്കുന്നതിനുള്ള സവിശേഷ പദ്ധതി, കുടി പഠിപ്പുകൊണ്ടാട്ടം, കുടി തുണക്കൂട്ട രൂപീകരണം എന്നിവ നടത്തുന്നതിനുള്ള ആസൂത്രണ ഘട്ടത്തിലാണ് സമഗ്ര ശിക്ഷ കേരളം. സമാന പ്രശ്നമനുഭവിക്കുന്ന മറ്റു ഗോത്ര വിഭാഗങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിനും പദ്ധതി തയ്യാറാക്കി വരുന്നു

മുതുവാൻ ഭാഷയിൽ തയ്യാറാക്കിയ പാഠങ്ങൾ

1

വ്‌റ്ന്ത്

ടീക് ടീക് ടിയ്യാ... ടിയ്യാ...
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ...ടിയ്യാ...
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ... ടിയ്യാ...
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ......
വാനത്ത്‌ല് പാറ്ത്ത സെങ്കാടേ...
വിറ്ന്ത് പന്തിക്ക് വെറ്‌വറാ...
വാ....നം പാക്ക്ത്ത കുഞ്ച്‌ല്പ്പാടേ
വിറ്ന്ത്ക്ക് വന്തേ എന്തെന്‍ തെറ്‌വറ്...?
പി,ഞ്ചെടക് തെകസ് തെന്റം
പിഞ്ച് സോളകം സുട്ട് തെന്റം
നെല്ലെറി കെഞ്ചി സോറു തെന്റം
നണ്ട് മീന് സാറും തെന്റം
കോറാന്‍ കൊറങ്ങാട്ടി ക്ണ്ടി തെന്റം
സാമക്കെഞ്ചി വെച്ച് തെന്റം
പിഞ്ച് തീമ്പലക്കായി തെന്റം
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ... ടിയ്യാ...
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ...ടിയ്യാ...
ടീക് ടീക് ടിയ്യാ... ടിയ്യാ...
ടീക്... ടീക്... ടീക്... ടീക്..
ടീ....ടീ....ടീ....ടീ....ടീ....ടീ....

2

സിട്ട്‌സൊമ
(തക്കിട്ട തക്കിട്ട....തക്കിട്ട തക്കിട്ട...)

ഏരേരിന്റേരേരിന്റേരിരേരോ...
ഏരിരേരോ ഏരിരേരിരേരോ..
മുതുകിലി
സിട്ട്‌സൊമ്മ കെട്ടി
കാട്ട്‌ലി
മലയ്‌ലി
വെയ്കളിലി നടന്ന്
ഓട കടന്ന്
മുതുവാനാള് വെന്റന്‍
(ഏരേരിന്റേരേരിന്റേരിരേരോ...)
തേനൊണ്ട്....തെനൊണ്ട്..
അടകൊണ്ട്....കേങ്ങൊണ്ട്
കാട്ട്പ്പയങ്ങളൊണ്ട്
മുതുകില് സിട്ട്‌സൊമക്ക്
കനംയില്ല...
മുതുവാനാള കെയ്യ്‌ലി
ഒന്റുമില്ല
മുതുകിലി
പുക്‌പെയ് തൂക്കി
കുഞ്ചല്കള്
കലപിലാന്റ് വെന്ററ്...
(ഏരേരിന്റേരേരിന്റേരിരേരോ..)

ഇടമലക്കുടിയിലെ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രശ്നങ്ങൾ.

പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് സൂക്ഷ്മതല പരാഹാരങ്ങൾ വേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് വീണ്ടും ഓർമിപ്പിക്കുകയാണ്. ഇതിനർഥം അതാതിടങ്ങളിലുള്ളവർ എല്ലാം ചെയ്യണം സംവിധാനത്തിന് ഉത്തരവാദിത്വം ഇല്ല എന്നല്ല.

പ്രശ്നങ്ങൾ സൂക്ഷ്മതലത്തിൽ കണ്ടെത്തി ഇടപെടുക, പിന്തുണയ്ക്കുക എന്ന സമീപനം സ്വീകരിക്കണം. അത്രയേറെ വൈവിധ്യമുള്ളതിനാലാണ്

ഉദാഹരണം

പട്ടികവർഗ വകുപ്പ് നടത്തുന്ന ഗോത്ര സാരഥി പദ്ധതി. യാത്രാ സൗകര്യം ഏർപ്പെടുത്തി കുട്ടികളെ വിദ്യാലയത്തിൽ എത്തിക്കാനാണ്.

ഇടമലക്കുടിയിൽ വനപാതയാണ്. ജീപ്പ് കുട്ടികളെയും കൊണ്ട് ഉരുളൻ കല്ലുകൾ ചാടി കിഴുക്കാം തൂക്കായ പ്രദേശത്തുകൂടി പോവുക അസാധ്യമാണ്. 

യാത്രാ സൗകര്യമില്ലാത്തിടത്തെ സാരഥ്യം എങ്ങനെ?

എന്താണ് ബദൽ?

കവക്കാട്ട് കുടിയിലെ കുട്ടികൾ സൊസൈറ്റി സെയ്ൽസ്മാനായ ശിവരാജ് ലീവെടുക്കുമ്പോൾ സ്കൂളിൽ വരാത്തത് അകമ്പടി യാത്രക്ക് ആളില്ലാത്തതിനാലാണ്.

അമ്പലപ്പടിക്കുടിയിലെ രക്ഷിതാവായ രമയോടൊപ്പമായിരുന്നു കുട്ടികൾ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്. രമക്ക് പക്ഷാഘാതം വന്നു. കുട്ടികൾ വരാതെയായി.

8 കുട്ടികളുടെ പഠനം മുടങ്ങി.

അകമ്പടിക്കാരുണ്ടെങ്കിൽ കുട്ടികൾ വരും

അതിന് സന്നദ്ധതയുള്ളവരെ കണ്ടെത്തണം

അവരുടെ സേവനത്തിന് പ്രതിഫലവും നൽകണം

ഇങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ 30 കുട്ടികൾ കൂടി സ്ഥിരമായി ക്ലാസിൽ വരുമായിരുന്നു.

ഇടമലക്കുടി തീർത്തും ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ പ്രദേശമാണ്.

മഴക്കാലമായാൽ ബാഹ്യലോകവുമായി പല കുടികളുടെയും  ബന്ധം വിച്ഛേദിക്കപ്പെടും. കുട്ടികൾക്ക് സ്കൂളിൽ പോകാനാകില്ല. കണ്ടത്തിക്കുടിക്കും സ്കൂളിലേക്കുളള വഴിക്കുമിടയിൽ വലിയ തോടുണ്ട്. മഴക്കാലമായാൽ ആ കുടിയിലെ എല്ലാ കുട്ടികളുടെയും  പഠനം മുടങ്ങും.  സമീപത്തുളള ഷഡുകുടിയിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴിയും വെളളക്കെട്ടുളളതാണ്. എടലിപ്പാറയിൽ നിന്നുളള വഴിയിലും തോടുണ്ട്, പണിപൂർത്തിയാകാത്ത പാലവും ഉണ്ട്. മാത്രമല്ല മഴക്കാലങ്ങളിൽ അട്ടയുടെ ശല്യം അതിരൂക്ഷമായിരിക്കും.  മാത്രമല്ല കാറ്റുമഴയുമുള്ള സമയങ്ങളിൽ വൃക്ഷങ്ങൾ വീണും മണ്ണിടിഞ്ഞും അപകടസാദ്ധ്യതയുണ്ട്.  മഴ കരുത്താർജിക്കുമ്പോൾ ചെറു നീർച്ചാലുകളിലെ പ്രവാഹവും ശക്തമാകുന്നത് അപകടകരമാണ്. എന്നാൽ വേനക്കാലത്ത് അതിതീവ്രമായ ചൂട് ഇടമലക്കുടിയിയിലില്ല. വേനൽക്കാല അവധി എന്ന പൊതുരീതി തന്നെയാണോ ഇടമലക്കുടിക്കും വേണ്ടതെന്ന് ആലോചിക്കണം. ചില കീഴ്വഴക്കങ്ങൾ ലംഘിക്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്.  മഴക്കാലത്ത് വിദ്യാലയത്തിൽ വരാനാകാതെ അധ്യാപകരും ബുദ്ധിമുട്ടും. മഴക്കാല അവധിക്കാലം എന്നതിൻറെ സാധ്യത ഇടമലക്കുടിയിൽ പരീക്ഷിക്കേണ്ടതാണ്. റോഡും പാലവും എല്ലാം ഉണ്ടായിവരുന്ന കാലത്ത് പൊതുരീതിയിലേക്ക് വരാം. ഇപ്പോൾഎല്ലാ കുട്ടികളുടെയും പഠനത്തിനാണ് പ്രാധാന്യം നല്‍കേണ്ടത്.

മുതുവാൻഭാഷയിലാണ് അവരുടെ വിനിമയം.

മുതുവാൻ വിഭാഗം താമസിക്കുന്ന ചിന്നക്കനാൽ, മറയൂർ, അടിമാലി പഞ്ചായത്തുകളിൽ നിന്നും വിഭിന്നമായ സാഹചര്യം

ഈ വർഷം നവംബർ വരെ ആ വിദ്യാലയത്തിലെ ഒരു കുട്ടിക്ക് മാത്രമായിരുന്നു എഴുത്ത്, വായന എന്നിവ അറിയാമായിരുന്നത്.

എസ്എസ്കെ പഠിപ്പുറസി പരിപാടി നടപ്പിലാക്കി.

മുതുവാൻ ഭാഷയിൽ മലയാള ലിപി ഉപയോഗിച്ചായിരുന്നു ആദ്യ പാഠങ്ങൾ. 

കുട്ടികളിൽ പഠന സന്നദ്ധതയുണ്ടാക്കാൻ ,തുറന്നു സംസാരിക്കാൻ അവരുടെ ഭാഷയും സംസ്കാരവും ഉൾച്ചേർത്ത പാഠങ്ങൾ സഹായകമായി

രണ്ടാം ഘട്ടത്തിൽ മലയാളത്തിലുള്ള പാഠങ്ങൾ തന്നെ ഉപയോഗിച്ചു.

സ്ഥിരമായി ക്ലാസിൽ വന്നവർ  എഴുത്തും വായനയും പഠിച്ചു

10 ന് എഡിപി ഐ സന്തോഷ് സർ നേരിട്ടെത്തി. വിലയിരുത്തി. കുട്ടികൾ അവരുടെ കഴിവ് തെളിയിച്ചു

പൂർണമായും ആശയാവതരണ രീതിയിൽ

ശാസ്ത്ര സാഹിത്യ പരിഷത്ത് വികസിപ്പിച്ച തേൻ മലയാളം പ്രക്രിയയിലായിരുന്നു പഠനാനുഭവങ്ങൾ.

ഇത് വിജയിപ്പിക്കുന്നതിൽ ബി ആർ സി പരിശീലകരും പത്തനംതിട്ട ജില്ലക്കാരുമായ ബിജി, ഷാദം, ചന്ദനക്കുന്ന് സ്കൂളിലെ ഐശ്വര്യ എന്നിവർ വഹിച്ച പങ്ക് ചെറുതല്ല. ഷമീറും. ഷമിറാകട്ടെ അപേക്ഷ നൽകി ഇടമലക്കുടിയിലേക്ക് സ്ഥലംമാറ്റം വാങ്ങിയ അധ്യാപകനാണ്.

ആ യാത്ര സഫലമായി. വ്യാസനും ചന്ദ്രനും രഘുവും മുതുവാൻ വിഭാഗത്തിൽ നിന്നുള്ള അധ്യാപകരായതും തുണയായി.

ഇടമലക്കുടി സ്കൂളിന് മാത്രമായി ഒരു പദ്ധതി വേണ്ടിവന്നു. ഇതാണ് സൂക്ഷ്മതല ഇടപെടൽ.

എസ് എസ് കെ യിലെ സിന്ധു ടീച്ചറും ഷൂജയും മുൻഗണന നൽകിയ ഇടപെടലായിരുന്നു ഇത്.

ഇവരുമായി സഹകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷമുണ്ട്.

പഠിപ്പുറസി പദ്ധതിയെക്കുറിച്ച് ദേശീയ മാധ്യമത്തിൽ വന്ന റിപ്പോർട്ട് ചുവടെ

Why Samagra Shiksha Kerala designed school texts for a single Western Ghats tribe?

Samagra Shiksha Abhiyan: Kerala’s challenge is to teach the Muthuvans, a Western Ghats tribe that doesn’t speak Malayalam and has no written culture.

Atul Krishna

24th Feb, 2023 - 11:21 a.m. IST

news.careers360.com

https://news.careers360.com ›

 NEW DELHI : As part of a workshop, education officials from Samagra Shiksha Kerala (SSK) gave students in Idukki district sheets of paper to draw small circles on. When a Class 1 student attempted this, his circle was so clumsy it had spilled out of the sheet.

The student belonged to the Muthuvan community, an isolated tribal community residing deep in the forests of the Western Ghats. Here, they only speak the Muthuvan language, unintelligible to the rest of Kerala. This language has no script.

This is part of the reason why the student could not draw the circle – unused to writing, he lacked the motor skills and coordination required. Facing another major barrier, Muthuvan children rarely finish school.

All classes in the lower primary school at Edamalakudy, set up for Muthuvan children, are taught in a foreign tongue – Malayalam.

“A student coming to school will speak Muthuvan only. A small kid coming to Class 1 will feel lost because the classes are taught in Malayalam. That is where the learning gap starts,” said CA Shameer, a school teacher at the Government Tribal Lower Primary School at Edamalakudy.

The Right to Education Act (RTE) and more recently, the National Education Policy (NEP), mandate teaching in the mother tongue in the lower classes. In most cases, this has meant schooling in the dominant language of the state – Malayalam in Kerala. But given India’s great diversity, this approach often excludes hundreds of small communities that don’t speak the state’s main language. This historical exclusion also means there are few – if any -- teachers who speak their languages or can teach in them.

In 2018, textbooks in the Muthuvan language written in Malayalam script were produced and distributed at the Edamalakudy school. However, officials soon discovered the language in the textbook was different from what the Muthuvan community in Edamalakudy spoke and the project was abandoned.

This time, the SSK is trying to teach the children Malayalam. The SSK has started ‘Padippurasi’ (Taste of learning) a month-and-a-half-long workshop to teach Malayalam to Muthuvan children. The first workshop was held in September. The SSK team is currently preparing modules to teach mathematics by March. For the SSK staff, it involves designing learning cards and bridge texts and learning the Muthuvan language.

Samagra Shiksha Kerala: Padippurasi project

The SSK officials said they were inspired by an old Muthuvan woman. “At Edamalakudy, an old woman told us that she had studied till Class 3 and her grandchild is currently studying in Class 1. She requested us to ensure that her studies continued. The idea of Padippurasi began from that interaction,” said Bindumol D, district project officer of SSK Idukki.

Through Padippurasi, activity-based modules are prepared to familiarise students with each letter of the Malayalam alphabet. “We start with real-object experience, then to pictures of those objects and then to words that denote these objects. We choose examples specific to their cultures and teach in a way that they feel pride in their culture. We don’t teach more than two pages a day because keeping the confidence of the students is important,” said TP Kaladharan, educational consultant for SSK.

“This is a small population of people. It’s not just them, there are many such tribal folks in Wayanad who speak their own languages. It’s not possible to make textbooks for every tribe, so we started this bridging workshop,” said an SSK official, who wished to remain anonymous.

On Edamalakudy

Edamalakudy is the name of 26 ‘kudis’ or hamlets set deep inside the forests. Due to the terrain, abundance of wildlife, and torrential rains during monsoons, the community remained isolated. This, along with the language difference, ensured it was cut off from the rest of Kerala.

In 2011, government official KP Subhash Chandran published Edamalakudy, a book recording the lives of the people of Edamalakudy. The book states that the first schools in the area came up only in the 1960s but were abandoned because teachers found it difficult to reach the school safely – a problem which persists to this day.

kerala scert, samagra shiksha abhiyan, kerala schools, kerala education, muthuvan tribe, western ghats 

The Kerala Tribal Lower Primary School, Edmalakudy, does not have any staff quarters. (courtest: CA Shameer)

Another school was founded in the 1970s at a different location, which was later absorbed by the government. For the Muthuvan children, the only option was the residential school in Munnar 40 km away, but it wasn’t a feasible one.

“They need to spend Rs. 6,000 to reach the school, another Rs. 6,000 to go home for holidays, and then again to come back to Munnar. No one in Edamalakudy has this kind of money,” said TP Kaladharan.

Adjusting to hostel life has also been a challenge. “The teachers there scold them which these students do not like. They have lived with more freedom than most children. They can earn money just by collecting timber,” said Kaladharan. “The teachers also stereotype the students saying that they do not want to study and even if they study they will forget. All baseless assumptions. It’s just that they don’t know the language. But these students have some of the best observation skills.”

School education facilities

Currently, there is one lower primary school till Class 4 at Edamalakudy and SSA learning centres for Classes 5, 6 and 7. During Covid-19, when the entire nation shut down, the Government Tribal Lower Primary School at Edamalakudy was the only functioning school in Kerala

However, the same problems that deprived the community of education continue. There are no staff quarters at Edamalakudy. “How long can a teacher sleep on the school bench? If one decides to stay in a nearby town they will have to give Rs. 6,000 as jeep fare each time,” said an SSA Kerala officer.

There are hostel facilities at Edamalakudy but they are in terrible disrepair and can accommodate only 16 boys and 16 girls.

“The Kerala government had allotted one crore for building infrastructure but nothing came of that. Now, the Cochin Shipyard has given Rs.60 lakh but even that won’t make much difference because construction deep inside the jungle will not be possible with the kind of estimates the government is working with,” said Kaladharan.

The Kerala Government had also launched a mentor teacher programme called Gothra Bandu in 2017. The idea was to appoint at least one educated tribal youth as a mentor teacher in schools near tribal areas. However, no such mentor teachers were appointed for Edamalakudy.

Low attendance in schools

Even for the hamlets within Edamalakudy, reaching the school is an arduous task and attendance is low.

“First, there are elephants; then, they can’t come during the monsoon. Also, students have to walk for five hours to reach. Which student will come under such circumstances? A hostel is necessary there,” said the SSK official.

“There are 26 kudis across 26,000 acres of land. Only students from the six kudis near the school will attend,” said Shameer.

Lack of parental compulsion and that treacherous journey mean that barely 60 of the 129 enrolled children turn up.

“The parents there don’t know why they need education. The student goes to the school because he wants to. If a student from anywhere else doesn’t go to school, they will be asked why they didn’t. This doesn’t happen among the Muthuvans,” said the SSA official.

“The students also have no motivation. What is in the textbooks is not related to their daily lives. They have no radio, no television, no news. Why should they study? If they go to pluck betel nuts they get Rs. 600 to Rs. 700 a day,” said Kaladharan.

Disconnect in class

Even for students who do attend, there is a huge disconnect between what is taught and their own experiences.

“The first chapter in the book is called Tara’s home. However, the equipment inside Tara’s house will be unfamiliar to the students. They might not even have heard of a clay-tiled roof. Even the name Tara is unfamiliar to them,” said Shameer. “Onam is not a festival for them, they might not have even heard of Christmas.”

“The concept is that we discuss the home, the parents, the bathrooms, from there we expand out into the society. How will they understand this? What is discussed has nothing do with what their life is like,” the SSK officer further explained.

Even lying is a foreign concept for the Muthuvan children of Western Ghats (courtesy: CA Shameer)

“They don’t know anything about society. They only know about things in their surroundings. They don’t know what a market is because none exists in Edamalakudy. They don’t know what a bus is. So, they don’t have any experience of mingling with society. That has to be changed,” said Kaladharan.

Even lying is a foreign concept. “The Muthuvans are honest people. If there is a honeycomb in a tree and you leave a mark indicating that you spotted it first, no one will touch that tree until you take the honey. And to them, we have to introduce the concept of falsehood,” he said

Visuals don’t help

Young Muthuvan children are unable to learn from pictures and visuals – a key instrument of teaching young children.

“A teacher from outside will say ‘vandu’ talking about a beetle but ‘vandu’ in the Muthuvan language is a butterfly. The teacher will say the word without realising that the students are thinking of another insect. This gap will only keep expanding,” said Shameer.

“Let’s say we are trying to help them learn the ‘la’ sound in Malayalam. If we show a picture of a frog and say ‘thavala’ in Malayalam, in his mind even though the letters are there, the student will read it as ‘thovakka’ which is the Muthuvan word for the frog. This is affecting language development.”

The Padippurasi is targeting this gap.

“We adapt the textbooks with the help of volunteers from there. They don’t have the sound “zha” so we will have to bring them to the “zha” sound and this won’t happen in Class 1. But the idea is to get them there by Class 3 or 4,’ said Shameer.

“There are certain learning objectives that we try to achieve in each class. Those learning objectives are kept in mind while making chapters based on their living conditions. We have learning cards and bridge texts based on this. We have just started. It’s only after the children know the language that they can go into anything else. Assessment is far away,” explained the SSA officer.

Eventually, they will have to contend with the chronic lack of awareness in the community.

“The Muthuvans become forest watchers at the most. I once asked them why they didn’t try for the Public Service Commission exams. They told me that they don’t even know when a notification is out,” said Kaladharan.

The officials said that the only way to ensure the continued education and integration of Muthuvan children is the creation of a residential school at Edamalakudy along with a staff quarters for the teachers