അക്ഷരങ്ങളുടെ എഴുത്ത് രീതിക്ക് വലിയ പ്രാധാന്യമില്ലെന്നും എങ്ങനെ എഴുതിയാലും ആശയവിനിമയം നടന്നാല് മതിയെന്നും കരുതുന്നവരുണ്ട്. ഭാഷ എഴുതാനുള്ള ശരിയായ രീതിയെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് സംസാര ഭാഷയെ ലിഖിത രൂപത്തിൽ എങ്ങനെ പ്രതിനിധീകരിക്കണമെന്ന് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. വായനയും എഴുത്തും ശരിയായി വികസിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന അടിസ്ഥാന കഴിവുകളിലൊന്നാണ് ലിപിവിന്യാസ അവബോധം. ലിപിവിന്യാസ അവബോധത്തിനുള്ളില് വരുന്നതാണ് അക്ഷരരൂപാവബോധം.
ലിപിവിന്യാസ അവബോധം (Orthographic Awareness)
അക്ഷരങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച് എങ്ങനെ വാക്കുകൾ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവാണ് ലിപിവിന്യാസ അവബോധം. ചിഹ്നനം, അക്ഷരരൂപം, ലിപിയും ഉച്ചാരണവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം, പദബോധം തുടങ്ങിയവയെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണയാണത്. വായനാ വൈദഗ്ദ്ധ്യം, ഗ്രഹണം, എഴുത്ത് എന്നിവയ്ക്ക് ഈ അവബോധം നിർണായകമാണ്.
അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ത്താണ് വാക്കുകള് എഴുതുന്നതെന്നും ഓരോ അക്ഷരവും പരസ്പരം സ്പര്ശിക്കാത്ത വിധമാണ് മലയാളവാക്കില് എഴുതുന്നതെന്നുമുള്ള തിരിച്ചറിവ് ഇതില് പെടും. ( ഉദാഹരണത്തിന് തറ എന്ന വാക്കിലെ രണ്ട് അക്ഷരങ്ങള് കൂട്ടിമുട്ടിച്ചെഴുതിയാല് അത് ത്ന പോലെ കൂട്ടക്ഷരമായി തോന്നാന് ഇടയുണ്ട്. വായനദുഷ്കരമാക്കും. അക്ഷരമേത് കൂട്ടക്ഷരമേത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാനും കഴിയാതെ വരും. ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയില് അക്ഷരങ്ങള് തൊടുവിച്ചെഴുത്ത് സാധുവാണ്.)
ഓരോ വാക്കും തൊട്ടടുത്ത വാക്കില് നിന്നും വേറിട്ടു നിറുത്താനായി അകലം പാലിച്ചെഴുതണമെന്നും അകലം പാലിക്കാതെയെഴുതിയാല് വായനയും ആശയഗ്രഹണവും പ്രയാസമാകുമെന്നും അറിയുന്നതും ഈ അവബോധത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്.
അക്ഷരാവതരണരീതിയിലും പദാവതരണരീതിയിലും വാക്യങ്ങള് വൈകിയാണ് പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്. എന്നാല് ആശയാവതരണരീതിയില് വാക്യങ്ങള് ആദ്യം തന്നെ പരിചയപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഈ സന്ദര്ഭത്തില്ത്തന്നെ വാക്കകലം പാലിക്കുന്നതിനുള്ള പരിശീലനവും നടക്കണം. പറവപാറി എന്ന് ചേര്ത്തെഴുതിയാല് അത് അസംബന്ധവാക്കാകും പറവ പാറി എന്ന് അകലമിട്ട് എഴുതണം. ഉച്ചരിക്കുമ്പോള് ഒരു വാക്കിനും അടുത്തവാക്കിനും ഇടയിലുള്ള ശബ്ദാതിരുകള് പ്രകടമാക്കാനാണ് എഴുതുമ്പോള് വാക്കകലം പാലിക്കുന്നത്. വാക്കകലം പാലിക്കണമെന്നത് ഉച്ചാരണവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി മനസ്സിലാക്കണം. കലപില പാടി എന്നത് കല പില പാടി എന്നെഴുതിയാല് കല എന്നയാള് പില പാടി എന്ന അര്ഥമാണ് ജനിപ്പിക്കുക. അതിനാല് എങ്ങനെ പറയുന്നു അതുള്ക്കൊണ്ട് എഴുതുക എന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്ക് കുട്ടി എത്തേണ്ടതുണ്ട്.
ഒരു വാക്കിലെ അക്ഷരക്രമം മാറിയാല് അര്ഥം മാറുമെന്നും വാക്യത്തിലെ വാക്കുകളുടെ ക്രമവും പ്രധാനമാണെന്നും തിരിച്ചറിയണം. അക്ഷരങ്ങള് വെറുതേ ചേര്ത്തുവെച്ചാല് വാക്കാകുകയുമില്ല. ഒരക്ഷരം സ്ഥാനം മാറിപ്പോയാല്ത്തന്നെ അത് ആശയത്തെ ബാധിക്കും. അക്ഷരങ്ങള് എന്ന വാക്കിലെ ക്ഷയുടെ സ്ഥാനം മാറ്റി വായിച്ചുനോക്കൂ. ക്ലാസുകളില് കുറേ അക്ഷരങ്ങള് നല്കി പദനിര്മ്മാണം നടത്തുന്ന രീതിയുണ്ട്. കേവലമായി അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ത്തുവെച്ചാല് വാക്കാകുമെന്ന ധാരണയുണ്ടാക്കുന്നതാണ് ഈ പ്രവര്ത്തനം ( പ, ട, ല, ക എന്നീ അക്ഷരങ്ങള് നല്കി. കുട്ടി പല, പക, ലക, പടല, പലട എന്നെല്ലാം അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ത്തുവെച്ചു. ആശയവിനിമയ സന്ദര്ഭത്തില് നിന്നും അടര്ത്തിമാറ്റിയുള്ള ഇത്തരം പരിശീലനപ്രവര്ത്തനങ്ങള് യാന്ത്രികവുമാണ്.)
വാക്കുകൾ ശരിയായാണോ തെറ്റായിയാണോ എഴുതിയിട്ടുള്ളതെന്ന് കണ്ടെത്താനും വാക്കുകളുടെ ഘടന മനസ്സിലാക്കാനും ലിപിവിന്യാസ അവബോധം വ്യക്തികളെ സഹായിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് വാക്കകലം പാലിച്ചെഴുതലിന് ചെറിയ ക്ലാസില് പ്രാധാന്യം നല്കുന്നത്.
വാക്കുകളുടെ അവസാനം കള് വന്നാല് അത് ബഹുവചനരൂപത്തെ സൂചിപ്പിക്കുമെന്നും ( ആളുകള്, വണ്ടികള് ) എന്നാല് മകള് എന്ന് എഴുതുമ്പോള് അത് ബഹുവചനരൂപമല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നതും ലിപിവിന്യാസാവബോധത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. അക്ഷരങ്ങള്, പദങ്ങള് എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള പ്രയോഗത്തെ വ്യക്തമാക്കുന്ന നിയമവ്യവസ്ഥയും (വ്യാകരണപരമായ കാര്യങ്ങളും) അതില് ഉള്പ്പെടുന്നു. നിയമങ്ങള് എന്ന നിലയില് പഠിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും കുട്ടി അവ സ്വായത്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
അക്ഷരരൂപാവബോധം എന്നത് എന്താണ്?
- ഒരു ഭാഷയിലെ അക്ഷരങ്ങളുടെ എഴുത്ത് രീതി എങ്ങനെ എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ബോധമാണത്..
- ഓരോ അക്ഷരത്തിനും അതിന്റെ ആകൃതിയും വ്യാകരണപ്രകാരമുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളും ഉണ്ട്. സ്വനിമങ്ങൾ (phonemes) എങ്ങനെ ലിഖിതാക്ഷരരൂപങ്ങളായി മാറുന്നു എന്നതും സംബന്ധിച്ച് ഒരു വ്യക്തി നേടിയ ശരിയായ അവബോധമാണ് അക്ഷരരൂപാവബോധം
അക്ഷരങ്ങളുടെ
രൂപം തിരിച്ചറിയല് (Letter
Shape Recognition)
- ഏതൊരു ഭാഷ പഠിക്കുമ്പോഴും അതിലെ അക്ഷരങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം തിരിച്ചറിയണം രൂപസാമ്യത കാരണം ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കില് എഴുതുമ്പോള് അക്ഷരങ്ങള് മാറിപ്പോകാം. അങ്ങനെ മാറിപ്പോയാൽ അർഥം തന്നെ മാറും. ഉദാഹരണത്തിന് ന, ത (ത എഴുതുമ്പോൾ ന പോലെയായാൽ പത എന്ന് എഴുതുന്നത് പനയാകും. ന എഴുതുമ്പോൾ തപോലെയായാൽ നീ തീയാകും ). പ, വ (വ എഴുതുമ്പോൾ പ ആയാൽപാവം, പാപം ആയി മാറും, പ എഴുതുമ്പോൾ വ ആയാൽ പക വകയായി മാറും), റ, ര (കറി കരിയാകും ), ണ, ന്ന (മണം മന്നം ആകും), ത്ത, ന്ന ( ചെത്തി ചെന്നിയാകും, മന്നൻ മത്തൻ ആകും), ദ, ഭ (ഉദയം ഉഭയം ആകും), മ, വ ( വണ്ടി മണ്ടിയാകും ),ത്സ, ഝയും രൂപസാമ്യതയുള്ളവയാണ്. ണ എഴുതുമ്പോള് ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കില് ഞ ആയിത്തീരു. അക്ഷരഘടനയെ സംബന്ധിച്ച് ശരിയായ ധാരണ ഇല്ലെങ്കില് ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങള് എഴുത്തില് പ്രതിഫലിക്കും.
കൂട്ടക്ഷരബോധം
- രണ്ട് അക്ഷരങ്ങള് കൂടിച്ചേരുമ്പോഴാണ് കൂട്ടക്ഷരമുണ്ടാകുന്നത്. ചെറിയ കുട്ടികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഏതെല്ലാം അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ന്നാണ് എല്ലാ കൂട്ടക്ഷരമുണ്ടായതെന്ന് കുട്ടിക്ക് പറയാനാവില്ല. ( ഉദാ-ന്ത, ങ്ക, ണ്ട, മ്പ, ഗ്ര, ശ്ര)
- എന്നാല് സ്വവര്ഗകൂട്ടക്ഷരങ്ങളായ ഇരട്ടിപ്പുകളുടെ കാര്യത്തില് ഏത് അക്ഷരമാണ് ഇരട്ടിച്ചതെന്ന് കുട്ടിക്ക് പറയാന് കഴിഞ്ഞേക്കും. ക്ക , ഗ്ഗ , ങ്ങ , ച്ച , ജ്ജ , ഞ്ഞ , ട്ട , ഡ്ഡ , ണ്ണ , ത്ത , ദ്ദ , ന്ന , പ്പ , ബ്ബ , മ്മ , യ്യ , ശ്ശ , സ്സ , ല്ല , ള്ള , വ്വ എന്നീ ഇരട്ടിപ്പുകള് നോക്കൂ.
- ണ്ണ, സ്സ, ഡ്ഡ, പ്പ, ശ്ശ, ഗ്ഗ, എന്നിവയില് അതേ അക്ഷരം തന്നെ ചുവടെ എഴുതിയാണ് ഇരട്ടിപ്പിക്കുന്നത്.
- എന്നാല് മ്മ, ള്ള, ത്ത, ജ്ജ യില് വലതുഭാഗത്ത് അതേ അക്ഷരം ചേര്ത്തുവെക്കുകയാണ്.
- യ്യ, വ്വ. ച്ച, ബ്ബ എന്നിവയ്ക് വേറൊരു രീതി സ്വീകരിക്കുന്നു.
- അക്ഷരത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം മാത്രം ചേര്ത്തുവെക്കുന്ന രീതിയും ഉണ്ട്. ട്ട, ദ്ദ എന്നിവയില് ചുവട്ടിലും ങ്ങ, ന്ന, ഞ്ഞ എന്നിവയില് വലതുഭാഗത്തുമാണ് ചേര്പ്പ്.
- വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അക്ഷരങ്ങളോ വർണ്ണങ്ങളോ കൂടിചേരുബോൾ ഉണ്ടാവുന്ന വർഗേതര കൂട്ടക്ഷരങ്ങളും വൈവിധ്യമുള്ളവയാണ്. ങ്ക , ഗ്ന , ഗ്മ , ഞ്ച , ഞ്ജ , ണ്മ , ണ്ട , ണ്ഡ , ന്മ , ന്ത , ന്ദ , ത്മ , മ്പ , ഹ്ന , ഹ്മ , ക്ഷ , ജ്ഞ , ശ്ച ത്ഥ , ത്ഭ, ത്സ , സ്ഥ , സ്റ്റ , ന്റ . ന്ധ , ദ്ധ ഇവയൊക്കെ പിരിച്ചെഴുതി അതില് ഏതെല്ലാം അക്ഷരങ്ങളുണ്ടെന്ന രീതിയില് ചെറിയക്ലാസുകളില് പഠിപ്പിക്കാറില്ല. കൂട്ടക്ഷരത്തെ കൂട്ടക്ഷരരൂപത്തില്ത്തന്നെ പരിചയപ്പെടുക്കുകയാണ്.
- ചിഹ്നങ്ങളുടെ സഹായത്തോടെ എഴുതുന്ന കൂട്ടക്ഷരങ്ങളാണ് മൂന്നാമത്തെ വിഭാഗം. ഷ്ക, ക്ന, ല്മ, ഗ്ധ, ഴ്ക, ബ്ജ, ബ്ധ, മ്ന, ക്ഷ്മ, സ്ട, യ്മ, യ്വ, യ്മ, ഴ്വ , ഴ്ച. സ്മ, പ്ട തുടങ്ങിയവ ചിഹ്നം ചേര്ത്ത് എഴുതുന്നതിനാല് ഏതൊക്കെ അക്ഷരങ്ങളുടെ ചേരുവായണെന്ന് വ്യക്തം.
- കൂട്ടക്ഷരങ്ങളുടെ സങ്കീര്ണതയൊന്നും കുട്ടിക്ക് ബാധകമല്ല. പരിചയപ്പെടുന്ന രീതിയില് നിന്നും ചില നിയമങ്ങള് സ്വായത്തമാക്കി സ്വന്തം പ്രയോഗത്തില് പ്രയോജനപ്പെടുത്തുകയാണ് കുട്ടി ചെയ്യുന്നത്.
- രണ്ട് അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ന്നുള്ള ഉച്ചാരണം വരുമ്പോള് ഉച്ചാരണത്തിലെ ആദ്യാക്ഷരം ആദ്യം എഴുതണം എന്ന ധാരണ കുട്ടി നേടുന്നു. സ്കൂള്, സ്ട്രോ, സ്റ്റോപ്പ്, സ്തുതി, സ്പൂണ്, സ്നാനം , സ്മോള് എന്നിവയിലൊക്കെ സ ആണ് ആദ്യം വരുന്നത്. രണ്ടാമത്തെ അക്ഷരത്തോടെ ചിഹ്നം ചേര്ക്കുന്ന രീതിയിലെ വൈവിധ്യം നോക്കൂ. സ്റ്റോപ്പില് സ്റ്റ യെ ഒന്നിച്ച് പരിഗണിച്ചും സ്മോളില് മയ്ക് മാത്രം ബാധകമായും ഓ സ്വരത്തിന്റെ ചിഹ്നം ചേര്ക്കുന്നു.
എഴുത്ത് ദിശ
വലത്തേക്കാണ് മലയാള അക്ഷരങ്ങളുടെ പൊതുവായ എഴുത്ത് രീതി. ഇടതുവശത്ത് അടിനിലയിൽ തുടങ്ങി ഉയർന്ന് വലത്തേക്ക് പോകുന്ന രീതിയാണത്.
റ, ര, ത, ന, അ, പ, വ ദ, ഭ, സ തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണം
ഗ, ഴ ,ഋ ,ശ, യ, ട, ഥ, ധ, തുടങ്ങിയവ മുകളിൽ നിന്നാണ് ആരംഭിക്കുന്നത്.
ല, ക എന്നിവ ഇടനിലയിൽ നിന്നും.
ഘ എന്ന അക്ഷരത്തിന്റെ തുടക്കഭാഗം, പ, ഫ എന്നീ അക്ഷരങ്ങളില് നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി അല്പം ഉയര്ന്നതാണ്.
യ, ല, ക എന്നീ അക്ഷരങ്ങള് സംബന്ധിച്ച് കുറച്ച് കുട്ടികള്ക്ക് ചില പ്രയാസങ്ങള് നേരിടാറുണ്ട്. അത് എങ്ങനെ തുടങ്ങി എന്നത് ശ്രദ്ധയില്പെടാത്തതുമൂലം സംഭവിക്കുന്നതാണ്. യ, ല എന്നിവ അവയുടെ അവസാനഭാഗത്ത് നിന്ന് എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നവരെ കാണാം. അതുപോലെ വട്ടം വരച്ച ശേഷം കുറുടെ ഒരു ഊന്നുവടി പിടിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ക എഴുതുന്ന കുട്ടികളും ഉണ്ട്. ശരിയായ ദൃശ്യാനുഭവം കിട്ടാത്തതിനാലാണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത്.
മലയാളഭാഷയില് വാക്കുകളും വാക്യങ്ങളും എഴുതുന്നതും വായിക്കുന്നതും ഇടതുനിന്നും വലത്തോട്ടാണ്. ഒരു പേജില് ഏറ്റവും മുകളിലുള്ള വരിയില് തുടങ്ങി താഴേക്ക് പോകുന്ന എഴുത്തുരീതിയും വായനരീതിയുമാണുള്ളത്. ഇടത്ത് പേജിനു ശേഷം വലത്തുള്ള പേജ് എന്ന ക്രമവും. ഇതെല്ലാം കുട്ടി അച്ചടിച്ചതോ എഴുതിയതോ ആയ സാമഗ്രികള് പരിചയപ്പെടുന്നതിലൂടെ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
കൈയക്ഷരവും ഇരട്ടവരയിലെഴുത്തും
- കൈയക്ഷരം നന്നാകുന്നതിനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന രീതിയാണ് ഇരട്ടവരയിലെഴുത്ത്. പലപ്പോഴും അക്ഷരഘടനയേക്കാള് വരയില് എങ്ങനെ മുട്ടിച്ചെഴുതാം എന്നതിനാണ് ഊന്നല്. അക്ഷരത്തിന്റെ വലുപ്പം ഇരട്ടവരബുക്ക് രൂപകല്പന ചെയ്ത ആളാണ് തീരുമാനിക്കുക. ചില കുട്ടികള്ക്ക് ഇത് പ്രയാസമാണ്.
- യാന്ത്രികമായ എഴുത്ത് രീതിയാണ്. ഏതെങ്കിലും ആശയപ്രകാശനദൗത്യം ഇല്ല. അതിനാല്ത്തന്നെ വിരസമാകുമ്പോള് കുട്ടി എഴുത്ത് മടുക്കും.
- ഒരാളുടെ കൈയക്ഷരത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഘടകങ്ങള് പലതാണ്. കൈയക്ഷരം ഒരു ബഹുഘടകസംയുക്ത പ്രക്രിയയാണ് – ശാരീരികക്ഷമത മുതൽ മനസ്സിന്റെ ചിന്താസാമർത്ഥ്യവും ഉൾപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് കൈയക്ഷരം ചിട്ടപ്പെടുത്താന് (വ്യക്തതയോടെ എഴുതുക എന്നതിനാണ് പ്രാധാന്യം) ഒരു സമഗ്ര സമീപനം (holistic approach) വേണ്ടിവരും.